Ulicą i drogą/Dymy fabryczne
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Dymy fabryczne |
| Pochodzenie | Na klawiszach miejskiego bruku |
| Wydawca | Księgarnia F. Hoesicka |
| Data wyd. | 1928 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Ciągną się ponad miastem ruchliwem i gwarnem,
Jako złowróżbne widma w przededniu zarazy;
Pełzną po szczytach domów, jak olbrzymie płazy,
Zatruwając powietrze tchem dusznym i czarnym.
Jak konary drzew śmierci — groźne — niebotyczne —
Na pniach kominów wznoszą się dymy fabryczne...
O posępne wy cienie! Dlaczegoż tak płyną
Pasma wasze powoli z wysokich kominów —
Zupełnie, jak ta dola wyrobniczych synów,
Całe życie nad jedną skulonych maszyną?...
Ta dola, jak wy szara... A twarze gruźliczne,
Jak wy, nikną, marnieją — o dymy fabryczne!
Budzicie się co rano, gdy słońcu jasnemu
Hejnały gra fabryka zgiełkliwą syreną;
Odtąd was do roboty przez dzień cały żeną
W myśl utylitarnego jakiegoś systemu,
Że czas to pieniądz... Pieniądz! — to słowo magiczne
Piszecie wy na niebie, o dymy fabryczne...
Gdybyż po jakimś wielkim, złocistym fajrancie
Wypłacono każdemu pieniędzy dosyta!
Gdyby rzec pracownikom: teraz z nami kwita!
Już się trudzić i znoić wkońcu zaprzestańcie! —
Czyżby znikły te znaki apokaliptyczne,
W jakie się układacie — o dymy fabryczne...?
1918
