Ulicą i drogą/Słupy telegraficzne
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słupy telegraficzne |
| Pochodzenie | Skroś listków drzewnych |
| Wydawca | Księgarnia F. Hoesicka |
| Data wyd. | 1928 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
By folgę miała ptasząt lub chłopiąt swawola,
Niebo w różnych odstępach przekreśliły druty,
Jakby ktoś polinjował półarkusz pod nuty,
Chcąc stawiać na nich gryzmoł ćwiartki lub bemola.
Dziedzicząc muzykalność pradziada-Eola,
Jak na popsutej cytrze gra na nich wiatr luty.
Pląsają zwiędłe liście w takt jego batuty,
Z gestem aktorskim wyje przydrożna topola.
O głupia myśli ludzka, pełna hieroglifów!
Jak do łoża tortury lub skrzypackich gryfów
Przywiązano cię do tych dzwonków z porcelany,
Które na pniach bezlistnych rozkwitły — jak bazie
Na drzewach wiadomości — w kultury oazie.
— — — — — — — — — — — — — —
Czasem się na nich wiesza człowiek zwarjowany.
1920
