Węglem smutku i zgryzoty/XVI

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Wincenty Korab-Brzozowski
Tytuł	Węglem smutku i zgryzoty
Pochodzenie	Dusza mówiąca
Wydawca	J. Mortkowicz
Data wyd.	1910
Druk	W. L. Anczyc i Sp.
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

XVI.

PSYCHE, MOJA DUSZO.
Edgar Poe.

Było to jak na farsalskiem holu. Ranni,
Ohydni,
Konali na brzegach rowów,
Tani, kędyśmy razem wrócili oboje
Z Psychą, moją duszą.

I rzekłem jej: »Nieprawdaż?« I rzekłem jej:
»Te łuki, jakże w gruz padają! te łupy, co za łachmany!
Ach! przeklęte były nasze bronie i przeklęte
Nasze sztandary!
Psyche, moja duszo«.

Było to jak w czyśćcu, gdzie mary rozpaczliwe
Obmywały czoła splamione
I wykręcały palce,
Tam, kędyśmy razem wrócili oboje
Z Psychą, moją duszą.

I rzekłem jej: »Nieprawdaż?« I rzekłem jej:
»Ach! te potępieńce, które żal wciąż goni,
W rajskie, pachnące kwiaty
Któż zdoła przemienić?
Psyche, moja duszo!

[J. MORÉAS].

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Wincenty Korab-Brzozowski.