W imionniku Michaliny Szelutówny

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Ludwik Kondratowicz
Tytuł	W imionniku Michaliny Szelutówny
Pochodzenie	Poezye Ludwika Kondratowicza/Tom V
Wydawca	Karol Miarka
Data wyd.	1908
Druk	Karol Miarka
Miejsce wyd.	Mikołów — Warszawa
Źródło	Skany na commons
	Indeks stron

›››

W IMIONNIKU
MICHALINY SZELUTÓWNY.

Nieznany z twarzy, tylko z piosenki,
Co czasem w polskim brzmi domu,
Wezwany jestem ślad mojej ręki
Złożyć do pani albomu.

Z tego zadania najlepsze chęci
Jakże uiścić się mogą?
Rodak rodaczce chyba poświęci
Jakąś piosenkę ubogą.

∗ ∗
∗

Wężem się zwija kręta Wilia,
Słucz płynie z bagien wśród ziela,

Rzekę od rzeki przestwór daleki
Zdaje się wiecznie rozdziela.

Jednak zmierzone w tę samą stronę,
Pomimo wielkiej oddali;
Jedno marzenie, jedno dążenie
Kipi zarówno w ich fali.

A gdy koleją z sobą się zleją
Kędyś w bałtyckiej powodzi,
Znajdą się snadno, i zaraz zgadną,
Że jedna ziemia je rodzi.

Podbiorą tony piosnki rodzonej,
By bratnie rzeki przybyły;
Strach dla wybrzeży, gdzie pęd uderzy,
Gdzie żwawe skupią się siły.

13 marca 1862. Wilno.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Ludwik Kondratowicz.