Weksel nowomodny (Potocki, 1907)
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Weksel nowomodny |
Pochodzenie | Ogród fraszek |
Redaktor | Aleksander Brückner |
Wydawca | Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej |
Data wyd. | 1907 |
Miejsce wyd. | Lwów |
Źródło | Skany na commons |
Inne | Cały tom I |
Indeks stron |
Dał kowal w pysk tkaczowi, że mu spuchły wargi;
W nadzieję basarunku do wójta, do skargi.
Śle wojt po winowajcę, a kiedy ten zwłacza,
Tęskno, czekając dłużej, do roboty tkacza:
Jużbym ja, panie wójcie, nie jeden zwił kłębek, 5
Ale coż mi też kowal da za moj pogębek?
Grosz, rzecze wojt, tak biorą wedle prawa ini.
A ow go pięścią w gębę: Jednoż to uczyni,
Kiedy tu sobie ten grosz odbierzecie,[1] rzecze,
A mnie się do roboty czasu nie przewlecze. 10
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Wacław Potocki.