Wesołą nowinę dziś ogłaszamy (1904)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Wesołą nowinę dziś ogłaszamy |
| Pochodzenie | Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych |
| Redaktor | Karol Miarka |
| Wydawca | Karol Miarka |
| Data wyd. | 1904 |
| Miejsce wyd. | Mikołów — Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały dział I |
| Indeks stron | |
Wesołą nowinę dziś ogłaszamy, * Z radością serc naszych, którą mamy; * Bo Słowo Przedwieczne z nieba zesłane, * W Betleem w pieluszki skrępowane; * Anielskie okrzyki, różnymi języki * Wołają: dalej! dalej! do szopy.
Zlękli się pasterze tego hałasu, * Zbiegać się poczęli wszyscy z lasu; * Radząc się, coby takiego było, * Że się tak jak we dnie rozwidniło; * Jedni się zlęknąwszy, drudzy poklęknąwszy, * Krzyczeli: gwałtu! gwałtu! świat gore.
Ale wnet powstali, gdy się spostrzegli, * Do szopy czemprędzej wszyscy biegli, * Witając Jezusa narodzonego, * Na sianku w żłobie złożonego; * Dali Mu ofiary, a drudzy bez miary * Pląsali hoc hoc, hoc hoc, mazurka.
A z tej się ochoty Dziecina śmiała, * Na dudki paluszkiem skazowała; * Wtem Maciek porwawszy dudy wielkośne, * Dzieciątku piosneczki grał rozkoszne; * Jedni tańcowali, w podkówki krzesali, * A drudzy hola, hola śpiewali.
A gdy się tak wszyscy rozchocili, * Caluchną szopeczkę zakurzyli; * Dzieciątku się też już hulać zachciało, * Oczęta maluchne zamrużało; * Józef do batoga skoczył, my: dla Boga! * Czemprędzej w nogi, w nogi, z Betleem.
