Wilno (Kraszewski, 1840-1842)/Wstęp/III

<<< Dane tekstu >>>
Autor Józef Ignacy Kraszewski
Tytuł Wilno
Podtytuł od początków jego do roku 1750
Wydawca Józef Zawadzki
Data wyd. 1840
Druk Józef Zawadzki
Miejsce wyd. Wilno
Źródło Skany na Commons
Inne Cały Wstęp
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały Tom I
Cały tekst
Indeks stron
III. Temperatura.

Temperatura w ogólności bardziéj jest chłodna niż gorąca; osłonienie górami z południa i wschodu, odkrycie od północy, bliskość błót i jeziór, przyczyniają się do tego. Temperatura średnia jest +4, 854 stopni Réaumura. Lecz przez położenie jeograficzne miasta powinnaby być 7, 5.
Położenie więc jego fizyczne zmienia temperaturę jeograficzną o 2, 646 stopnie, co zdaje się pochodzić ztąd, że, jakeśmy mówili, mało osłonione od północy, zakryte jest od południa i wschodu. Wiemy, iż Azya znacznie jest podniesioną nad poziom morza, wiatry więc ztamtąd wiejące studzą atmosferę wileńską w lecie, a zimą ostre mrozy przynoszą.
Wiosna zwykle zaczyna się z początkiem Kwietnia, przy pogodzie i temperaturze łagodnéj, ale skoro potem śniegi w Laponii i Norwegii topnieć zaczną, ustanawia się w Wilnie wiatr północny, sprowadzający śniegi i przymrozki w końcu Maja.
Najcieplejszy miesiąc bywa zwykle Lipiec lub Sierpień, najzimniejszy Grudzień i Styczeń. Wiatry panujące są: południowo-zachodni z deszczem lub śniegiem, wschodni i północno-wschodni pogodny[1]. Dzień najdłuższy w Wilnie ma godzin siedemnaście.




  1. Barometru średnia wysokość w Wilnie jest 27,8,910. Oscyllacja jego roczna średnia 20 557. Termometru 44 448, wszystko to wedlje doświadczeń Jana Śniadeckiego.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Józef Ignacy Kraszewski.