Wilno (Kraszewski, 1840-1842)/Wstęp/III
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Wilno |
Podtytuł | od początków jego do roku 1750 |
Wydawca | Józef Zawadzki |
Data wyd. | 1840 |
Druk | Józef Zawadzki |
Miejsce wyd. | Wilno |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały Wstęp Cały Tom I Cały tekst |
Indeks stron |
Temperatura w ogólności bardziéj jest chłodna niż gorąca; osłonienie górami z południa i wschodu, odkrycie od północy, bliskość błót i jeziór, przyczyniają się do tego. Temperatura średnia jest +4, 854 stopni Réaumura. Lecz przez położenie jeograficzne miasta powinnaby być 7, 5.
Położenie więc jego fizyczne zmienia temperaturę jeograficzną o 2, 646 stopnie, co zdaje się pochodzić ztąd, że, jakeśmy mówili, mało osłonione od północy, zakryte jest od południa i wschodu. Wiemy, iż Azya znacznie jest podniesioną nad poziom morza, wiatry więc ztamtąd wiejące studzą atmosferę wileńską w lecie, a zimą ostre mrozy przynoszą.
Wiosna zwykle zaczyna się z początkiem Kwietnia, przy pogodzie i temperaturze łagodnéj, ale skoro potem śniegi w Laponii i Norwegii topnieć zaczną, ustanawia się w Wilnie wiatr północny, sprowadzający śniegi i przymrozki w końcu Maja.
Najcieplejszy miesiąc bywa zwykle Lipiec lub Sierpień, najzimniejszy Grudzień i Styczeń. Wiatry panujące są: południowo-zachodni z deszczem lub śniegiem, wschodni i północno-wschodni pogodny[1]. Dzień najdłuższy w Wilnie ma godzin siedemnaście.
- ↑ Barometru średnia wysokość w Wilnie jest 27,8,910. Oscyllacja jego roczna średnia 20 557. Termometru 44 448, wszystko to wedlje doświadczeń Jana Śniadeckiego.