Witaj dziecino, moje kochanie
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Witaj dziecino, moje kochanie |
| Pochodzenie | Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych |
| Redaktor | Karol Miarka |
| Wydawca | Karol Miarka |
| Data wyd. | 1904 |
| Miejsce wyd. | Mikołów — Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały dział I |
| Indeks stron | |
Witaj dziecino, moje kochanie; * Serca mojego, jedyny mój Panie; * Śliczny, miluchny, jako kwiat różany, * Pociecho moja, Jezu ukochany.
Witaj Baranku, od niebieskiej trzody * W mocy lwa wielkiego, z pokolenia Judy. * Pociecho świata i tryumfie nieba, * Zwycięzco piekła, Ciebie nam potrzeba.
Tym cię afektem dziś wszyscy witamy, * Co Aniołowie, gdy powtarzamy: * Chwała bądź Bogu na wysokiem Niebie! * Prosim, abyś nas przyjął do Siebie.
Zaś po kolędzie, o to Cię prosimy, * Byś nam dać raczył, co radzi pijemy. * Przez narodzenie Synaczka Bożego, * Dajże nam Panno wineczka starego.
Niechaj tak będzie, jak i przedtem było, * Ażeby z wody wino się czyniło. * Winszujemy roku tego fortunnego, * Będziemy pili jeden do drugiego.
Jeżeli z wody wino się nie stanie, * Chciej że osłodzić nam łaskawy Panie. * Będziem weseli jak niegdyś przy żłobie * Pasterze wonczas cieszyli się w sobie.
Z Twej wszechmocności w Kanie Galilejskiej * Nie brakło wina na godach małżeńskich. * Pełne naczynia gdy wody nalano, * Z Twej opatrzności wineczko czerpano.
