[82]
142.
z p. Gliwickiego.
Wyszła na poleczko,
Robić jéj się nie chce,
I wejrzała na słoneczko,
Wysoko jest jeszcze.
Wysoko, wysoko,
Chwała Panu Bogu,
Wzięła sobie zagłoweczek,
Poszła do ogrodu.
Matuchna myślała,
Że ceruchna spała,
A ceruchna szelma wielki
Z Jaśkiem wędrowała.
Jak zawędrowali
Na białe piaseczki:
Odpoczniéj se ty Kasinko,
Bo cię bolą nóżki.
Jak zawędrowali
K’ czerwonemu morzu:
Teraz się ty, Kasinko,
Masz wrócić do domu.
Musiałby się, musiał
Świat w smoka obrócić,
Niżby ja się miała nazad
Do matki swéj wrócić.
Nie góruj, nie góruj,
Nic nie przegórujesz,
Boć ty swoją głowiczką
Muru nie przebijesz.
Bo mur murowany
Z twardego kamienia,
A twoja głowiczka
Z miękkiego ciemienia.
Wyszła na góreczkę,
Trzewikami trzasła,
Zjadła za pięć czeskich chleba,
I za dziesięć masła.
Kiebym ja tam nie był,
Toćby lepszéj było,
Bo jak mię tam wezmą łupić,
To je, je, Maryo.
• PDF 
• MOBI 
![\relative c'' {
\set Staff.midiInstrument = "flute"
\key d \minor
\time 3/4
\autoBeamOff
c4. a8 d c | \stemUp bes4 \stemNeutral a r | g4. f8 a f | e4 f r | e8 g g4 f | a8 c c4 bes8([a]) |
g4. f8 a f | e4 f r \bar "|." s
}
\addlyrics {
Wy -- szła na po -- le -- czko, ro -- bić jéj się nie chce, i wej -- rza -- ła na sło -- ne -- czko, wy -- so -- ko jest je -- szcze.
}](http://upload.wikimedia.org/score/9/v/9vl4eh2v4qjte3f3u6r5yymf1bzoqk1/9vl4eh2v.png)
