Złota broda
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Złota broda |
| Pochodzenie | Z obcego Parnasu |
| Wydawca | Księgarnia A. Gruszeckiego |
| Data wyd. | 1886 |
| Druk | Bracia Jeżyńscy |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Tłumacz | Stanisław Budziński |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cała antologia |
| Indeks stron | |
Nad dąbrową orzeł leci,
By pod słońcem wicher gnać,
A kozaka duma nieci
Starą piosnkę sobie piać.
Lecz on synem niw stepowych,
To i bardzo mało zna;
A przy źródłach wód dnieprowych
Tylko z koniem w polu gra.
Z bystrym okiem w całéj sile
Łuk na wrogów swoich spiąć;
A po czatach na mogile
Dla swéj lubéj pieśnią tchnąć.
Atamany nasze znają
Nasze serce i nasz miecz;
Gdy im nasi sprawę zdają,
To wnet całą pojmą rzecz.
Daruj! daruj, synu laszy!
W naszéj ziemi inszy świat;
O rodzinie wiem ja waszéj
A wiem jeszcze z dawnych lat.
Z was niejeden był hetmanem,
Dzielne męże w pole wiódł,
Staczał harce i z poganem:
Tak w Podhorcach prawi lud.
Gdyby Polska rozum miała,
Nie pragnęła zwalczać hord,
Kozaczyznaby hulała,
W Carogrodzie siejąc mord.
Czarne morze stoi cicho:
Gdzież jest kozak, czajka gdzie?
Obaliło jakby licho
Naddnieprzańskie zamki wsze.
Długo wicher suszył koście;
Już ich teraz niema tam,
Bo nie bieżą wcale goście
Z Perokopu dzisiaj k’nam.
Na mogile kruki kraczą;
Dziewcze młode nie płacz tak:
Niechaj sobie, niechaj płaczą,
Nie zatętni czarny szlak.
Gdzież podziały się te lata?
Gdzie się podział mnogi wróg,
Który w onczas z końca świata
Chmarą pędził na nasz próg?
Kwitnie róża przy kalinie,
Kozak się na koniu zgiął,
Z tęskną dumką na dolinie
Na kulbace leżeć jął.
Wie, a on się tem nie mami:
Jak wał szczęście stoczy się.
Niechaj tylko chwilkę z nami
Złota Broda hulać chce.
Atamańskie wszakeś dziecię!
Czyż się godzi dłużéj spać?
Rozkosz życia w stepach przecie
Tyś powinien dobrze znać.
O! przyjdź do nas lasze miły!
Atamanie polski pójdź!
Dziube będą oklask biły,
Lecz się z nami na koń rzuć.
I mołojec się odsmuci,
Z tyłu krzyknie hura ha!
Chmurę czapek w górę rzuci,
Złotéj brodzie pokłon dać.
