Z »Więziennych sonetów«/Sonet XIV

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Iwan Franko
Tytuł	Z „Więziennych sonetów“
Część	Sonet XIV.
Pochodzenie	Antologia współczesnych poetów ukraińskich
Data wyd.	1913
Druk	Księgarnia Wilhelma Zukerkandla
Miejsce wyd.	Lwów — Złoczów
Tłumacz	Sydir Twerdochlib
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

[27]

Sonet XIV.

Dziś, kiedy wciąż daremnie, jak ryba w zdradnej sieci,
Mój wolny duch się miota w zamroczach korytarzy,
Gdy czuję, że mi duszę śmiertelne zimno warzy,
A ogrzać mię, pocieszyć wieść żadna nie przyleci —

Jedynie twoja gwiazda w te czarne dni mi świeci,
O pieśni, gminna pieśni! Mój lud się wszystek skarży
W tobie, pocieszycielko! Ty zlewasz ból mój wraży
Z narodu mego bolem w ból wspólny, lżejszy — trzeci…

O wy, w kryształy słów i dum zaklęte jęki!
O łzy, na zniczach krzywdy w klejnoty przetopione!
Tęsknoty i westchnienia, w ligawki wlane dźwięki!

Nie porzucajcie mnie, niech płynie z was otucha —
Nie dajcie, by bezmyślność z przemocą w czasy one
Zmąciły we mnie serce i głębie mego ducha!

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Iwan Franko i tłumacza: Sydir Twerdochlib.