Z Petrarki (Sonet LXXXIX)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Francesco Petrarca
Tytuł	Z Petrarki
Pochodzenie	Poezje (1929) tom I ; Poezje rozmaite (1817-1854)
Wydawca	Gubrynowicz i Syn
Data wyd.	1929
Druk	W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd.	Lwów
Tłumacz	Adam Mickiewicz
Tytuł orygin.	Sonneto LXXXIX
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

XCIV

Z PETRARKI

Senuccio i’vo’ehe sappi.

Chcecie wiedzieć, co cierpię, rówiennicy moi?
Odmaluję najwierniej, ile pióro zdoła.
Mary ja dotąd pośród pamiątek kościoła
Myślą gonię, i duch mój o przeszłości roi.

Tu zwykła igrać, ówdzie zamyślona stoi,
Tam z niechęcią twarz kryła, tu mię okiem woła,
Tu gniewna, tam posępna, tu znowu wesoła,
Tu swe lica w łagodność, tu w powagę stroi.

Tam piosenkę nuciła, tu mi dłoń ścisnęła,
Tu usiadła, tam naszej rozmowy początek,
Stąd biegła, tu na piasku imię moje kreśli,

Tam słówko powiedziała, tu zcicha westchnęła,
Tam się zarumieniła — ach, śród tych pamiątek
Wiecznie miota się serce i plączą się myśli!

Zobacz też edytuj

Pieśni Petrarki/Sonet 89

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Francesco Petrarca i tłumacza: Adam Mickiewicz.