Z daleka (Petőfi)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Z daleka |
| Pochodzenie | Wybór poezyj |
| Wydawca | Wydawnictwo Dzieł Tanich A. Wiślickiego |
| Data wyd. | 1880 |
| Druk | Drukarnia Przeglądu Tygodniowego |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Tłumacz | Władysław Sabowski |
| Tytuł orygin. | Távolból |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały zbiór |
| Indeks stron | |
Tam w dolinie, nad Dunajem
Stoi domek drogi mi,
Łzy wylewam za tym rajem
Kiedy serce o nim śni.
Och! trza było w nim pozostać
Ale żądze ludzi rwą, —
Moje miały orlą postać
Więc rzuciłem chatkę swą.
Matka na mnie przed pochodem
Żegnającą wzniosła dłoń,
Jej łzy, perły ścięte lodem,
Upadały na mą skroń.
Drżąc ściskała mnie w ramionach
Mówiąc: „drogi! nie chodź w świat!“
Och! o przyszłych marząc plonach
Nie słuchałem matki rad.
Bo przyszłości kraj tajemny
Nęci więcej młodzi rój, —
Biegnie w ten labirynt ciemny
Poznać późno zawód swój.
I jam zawiódł się jak wielu!
W pośród zwalisk, w pośród burz
Ciągle próżno szukam celu
Depczę ciernie zamiast róż!...
Przyjaciele w kraj mój spieszą,
Cóż powiedzieć każę im?...
Niechaj wstąpią i pocieszą
Matkę moją w domku mym.
Że się życie me rozdźwiękło
W najszczęśniejszej doli dźwięk...
Och! bo jej by serce pękło
Gdyby mój słyszała jęk. —
