Z góry do góry jadą Mazury

	<<< Dane tekstu >>>
Tytuł	Z góry do góry jadą Mazury
Podtytuł	120. z p. Rybnickiego.
Rozdział	Ballady
Pochodzenie	Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku
Redaktor	Juliusz Roger
Wydawca	A. Hepner
Data wyd.	1880
Miejsce wyd.	Wrocław
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

[68]

120.^[1]

z p. Rybnickiego.

$\relative a { \set Staff.midiInstrument = "viola" \key d \major \time 2/4 \autoBeamOff a'4 fis 8 d | cis [(e)] e4 | a4 fis 8 d | cis [(e)] e4 | e8 e a a | fis a fis d | e e a a | fis a fis d | d'4 a8 fis | a4 d, \bar "|." } \addlyrics { Z_gó -- ry do gó -- ry ja -- dą Ma -- zu -- ry; je -- dzie, je -- dzie Ma -- zu -- re -- czek, wie -- zie, wie -- zie mi wia -- ne -- czek roz -- ma -- ry -- no -- wy. }$

Z góry do góry
Jadą Mazury;
Jedzie, jedzie Mazureczek,
Wiezie, wiezie mi wianeczek
Rozmarynowy.

Przyjechał w nocy
Wedle północy;
Puk, puk, w okieneczko:
Wstań, wstań, kochaneczko,
Daj koniom wody!

Jużcibym wstała,
Koniom wody dała;
Matunia mi zakazała,
Żebym z tobą nie gadała,
Muszę się jéj bać,

Matki się nie bój,
Chodź, siądź na wóz mój;
Pojedziemy w cudze kraje,
Są tam piękne obyczaje,
Malowany dwór.

Przyjechał w pole,
Krzyknął na konie.
Co to za jedyna,
Co to za dziewczyna
Jedzie z panami?

Wszystko to moje,
Ten wóz i konie:
Tylkom sobie zapomniała,
Jak ja z tobą wyjechała,
Wianka na stole.

Cóż ja mam robić?
Czy się mam wrócić?
Czyliż ojcu i matunie,
Czyliż ojcu i matunie
Serca zasmucić?

↑ Porównać: Lipińskiego P. l. W. P. str. 22, Wojcickiego P. l. B. Chr. I. str. 32-40, 229, i II. str. 309, Wacława z Oleska, P. l. Galic. str. 409.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Juliusz Roger.

[1] Porównać: Lipińskiego P. l. W. P. str. 22, Wojcickiego P. l. B. Chr. I. str. 32-40, 229, i II. str. 309, Wacława z Oleska, P. l. Galic. str. 409.

[1]