Zaproszenie do podróży (Baudelaire, 1894)


Zapach egzotyczny Zaproszenie do podróży • Kwiaty grzechu • Charles Baudelaire Wodotrysk
Zapach egzotyczny Zaproszenie do podróży
Kwiaty grzechu
Charles Baudelaire
Wodotrysk
Przekład: Adam M-ski.

XXXI
Zaproszenie do podróży.

Siostrzyczko, pieszczotko,
Ach pomyśl jak słodko
Daleko odlecieć nam razem!
Pierś czuciem otwierać,
I żyć i umierać
W tym kraju, co twym jest obrazem!

Ach, słońca tam mgliste,
Ach, Nieba tam dżdżyste
Mój umysł czarują niezmiennie
Potęgą zdradziecką
Twych oczu, o dziecko,
Zza łez, co tak błyszczą promiennie.


Tam zawsze ład, piękno, przepychy —
I rozkosz i spokój trwa cichy.

Sprzęt lśniący, pieszczony,
Lat ręką gładzony,
Ozdabiałby nasze schronienie —
A w ambry wyziewy
Najrzadsze nam krzewy
Mieszałyby lube swe wonie.

Sklepienia tam cenne,
Zwierciadła bezdenne
Wraz z Wschodu świetnością godową —
Do duszy przez życie
Szeptałyby skrycie
Jej znaną, rodzoną jej mową.

Tam zawsze ład, piękno, przepychy
I rozkosz, i spokój trwa cichy.

Pójdź, patrz na kanale
Śpią statki niedbale
Włóczęgi wód toni rozległej;
Dziś na twe skinienie,
By każde życzenie
Twe spełnić — z mórz krańców się zbiegły.


Gdy słońce ucieka,
To zaraz obleka
Fjoletem i złotem błyszczącem
Gród, pola, kanały;
I oto świat cały
Usypia w tem świetle gorącem.

Tam zawsze ład, piękno, przepychy,
I rozkosz i spokój trwa cichy.







Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Charles Baudelaire i tłumacza: Zofia Trzeszczkowska.