Ze wspomnień Kasztelanica/Genealogia rodu Biesiekierskich
| <<< Dane tekstu | |
| Autor | |
| Tytuł | Ze wspomnień Kasztelanica |
| Podtytuł | przyczynek do historyi obyczajów, życia domowego i wychowania w końcu 18 w. |
| Wydawca | K. Grendyszyński |
| Data wyd. | 1896 |
| Miejsce wyd. | Petersburg |
| Źródło | Skany na commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
GENEALOGIA
DOMU BIESIEKIERSKICH
HERBU POMIAN
według starych herbarzy, tudzież aktów i dokumentów, znajdujących się w archiwach koronnych, oraz w papierach familijnych w Płowcach.
Poszukiwania ku wyjaśnieniu rodowodu Biesiekierskich czynił głównie uczony ś. p. Ferdynand Biesiekierski z racyi spadku znacznej fortuny po jednym z członków rodziny z drugiej gałęzi domu osiadłej na Wołyniu; oto co w tym względzie pisze on w swych notatach:
»Znakomity ród Sokołowskich, herbu Pomian, osiadły od kilku stuleci w województwach wielkopolskich, pisał się na Sokolnikach, Biesiekierzu, Biesiekierach, Głębokiem i Wrzącej Wielkiej. Gdy zaś zagęścił się zwyczaj, że nazywano posłów od ziem, których byli przedstawicielami, starostów od grodów ich jurysdykcyi oddanych, a dziedziców od dóbr, które dzierżyli, natenczas powstał ród pod nazwiskiem Biesiekierskich z rodu Sokołowskich«.
»W głównem Archiwum koronnem znajduje się akt urzędowy, spisany w Grodzie Toruńskim r. 1531 działu majątkowego między rodzonymi braćmi: Janem Sokołowskim wojewodą płockim, utrzymującym się przy dziedzictwie dóbr Sokolniki a Mikołajem podczaszym łęczyckim, zostającym przy majątku Biesiekiery, Biesiekierze wielkie i małe w Łęczyckiem; trzeci brat Stanisław Sokołowski kanonik katedry krakowskiej, znakomity kaznodzieja i uczony, a spowiednik króla Stefana Batorego, kontentował się opłatą[1]. Odtąd datuje się powstanie imienia Biesiekierskich, gdyż Mikołaj podczaszy zaczął się podpisywać już nie Sokołowskim, ale na Biesiekierzu Biesiekierskim od nazwy swej włości, tak też się on już i na elekcyi Henryka Walezyusza podpisał«.
Pokolenie I. — Mikołaj Sokołowski alias Biesiekierski podczaszy łęczycki, zmarł w r. 1573 z żony Wężykówny z domu, pozostawił czterech synów, z których trzej: Wojciech, Stanisław i Jan przesiedlili się na Litwę w okolice Oszmiany, czwarty zaś Stefan objął majątek ojczysty.
Pok. II. — Stefan na Biesiekierzu Biesiekierski, syn Mikołaja, starosta rawski, dworzanin króla Stefana Batorego, urodził się w r. 1548, zmarł w r. 1618, z żony Anny Popielówny miał dwóch synów: Ksawerego i Hieronima.
Pok. III. — Ksawery, syn Stefana, ur. r. 1577, zmarł r. 1659, był infułatem na Tyńcu.
Pok. III. — Hieronim, syn Stefana, ur. r. 1580, zm. r. 1652, dziedzic Biesiekierza łowczy łęczycki, z żony Honoraty Zawiszanki, pozostawił synów dwóch: Kazimierza i Tomasza.
Pok. IV. — Kazimierz, syn Hieronima, ur. 1604, zeszedł ze świata bezpotomnie w r. 1681, towarzyszył, jako sekretarz legacyi Jerzemu Ossolińskiemu w sławnem poselstwie do Rzymu r. 1633.
Pok. IV. — Tomasz, syn Hieronima, ur. r. 1605, zmarł r. 1675, dziedzic Biesiekierza, cześnik gostyński z Maryanny Lasockiej podkomorzanki, pozostawił dwóch synów: Wawrzyńca i Adama.
Pok. V. — Wawrzyniec, syn Tomasza, ur. r. 1630, obrał sobie stan duchowny i był biskupem, in partibus, trebizondzkim, suffraganem łuckim, zmarł w r. 1709.
Pok. V. — Adam, syn Tomasza, dziedzic Biesiekierza, ur. 1632, chorąży rawski, zmarł w r. 1703, żonaty był z Katarzyną Zakrzewską starościanką brzesko-kujawską, z której pozostawił dwóch synów: Andrzeja i Michała i od nich rodzina rozdziela się na dwie gałęzie.
A) Linia starsza.
Pok. VI. — Andrzej, syn Adama, Biesiekierski z Zakrzewskiej, ur. r. 1659, stolnik bydgoski, rotmistrz chorągwi pancernej, uczestniczył w wyprawie wiedeńskiej (1683), dziedzic Łatkowa i Zagajewic, zmarł w r. 1750, żonaty był dwukrotnie: 1-o voto z Anną Ziemęcką podczaszanką sochaczewską, sterilis; 2-o voto z Petronellą Głębocką chorążanką inowrocławską, z której pozostawił synów: Antoniego i Jana.
Pok. VII. — Antoni, syn Andrzeja z Głębockiej, ur. r. 1719, łowczy inowrocławski, dziedzic Zagajewic, które sprzedał i zszedł bezpotomnie ze świata, przeżywszy lat ośmdziesiąt kilka.
Pok. VII. — Jan, syn Andrzeja z Głębockiej, ur. w r. 1720, podkomorzy inowrocławski, kawaler orderu św. Stanisława, dziedzic Łatkowa, Płowiec, Pilichowa i Piołunowa, żonaty był z Maryanną Wolską podkomorzanką, z której miał tylko jednego syna Antoniego Dezyderego; zmarł w r. 1796.
Pok. VIII. — Antoni Dezydery, syn Jana z Wolskiej, urodził się w r. 1743, kilkakrotny poseł na sejmy, kasztelan kowalski (1788), dziedzic dóbr Grabie, Pomarzany, Koneck, Płowce, Pilichowa, Piołunowa i innych, umarł w r. 1818, żonaty był dwa razy: 1-o voto z Anielą hrabianką Zboińską, wojewodzianką płocką, zmarłą w r. 1787, z której miał trzech synów: Feliksa, Hieronima i Józefa Kalasantego, oraz dwie córki: Józefę za Maksymilianem Celińskim i Honoratę za Dąmbskim; druga żona Antoniego kasztelana Aniela Anna hrabianka Dąmbska z Kaczkowa, dała mu pięciu synów: Stanisława, Ferdynanda, Wincentego, Ludwika i Maryana.
Pok. IX. — Feliks, pierwszy, syn Antoniego ze Zboińskiej, ur. r. 1778, poseł na sejm, żonaty z Konstancyą Sokolnicką, zszedł ze świata bezpotomnie w r. 1841.
Pok. IX. — Hieronim, drugi, syn Antoniego ze Zboińskiej, wyszedł z kraju i przepadł bez wieści.
Pok. IX. — Józef Kalasanty, trzeci, syn Antoniego ze Zboińskiej, ur. w r. 1781, dziedzic Płowiec, żonaty z Elżbietą Wolską, zmarł bezpotomny w r. 1857.
Pok. IX. — Stanisław, czwarty, syn Antoniego, urodzony z Dąmbskiej w r. 1791, pułkownik wojsk polskich, dziedzic Dobiesławic etc. z żony Emilii Mikorskiej, miał tylko jedną córkę: Stanisławę, zmarłą w dzieciństwie.
Pok. IX. — Ferdynand Erazm, piąty, syn Antoniego z Dąmbskiej, ur. w r. 1795, zmarł w r. 1852, ekonomista i historyk, radca wojewodzki, dziedzic Koszczał i Siekierek, żonaty był z Teklą z Kraszewskich, córką Jana z Tarkowa, znaną z niektórych prac literackich, pozostawił z niej dwóch synów: Włodzimierza i Jana.
Pok. X. — Włodzimierz, syn Ferdynanda z Kraszewskiej, urodził się w r. 1821, długoletni radca Towarzystwa kred. ziem., odziedziczył rodzinny majątek Płowce po stryju swoim Józefie Kalasantym, synu kasztelana Antoniego (trzecim) ze Zboińskiej, żonaty z Klotyldą Mierosławską, ma jedynego syna Józefa Kalasantego.
Pok. XI. — Józef Kalasanty, syn Włodzimierza z Mierosławskiej, ur. w r. 1861, odziedzicza majątek rodzinny Płowce, żonaty z Maryą Grotowską, z którą ma syna Jana Włodzimierza, urodzonego w r. 1892.
Pok. X. — Jan, syn Ferdynanda, urodzony z Kraszewskiej r. 1826, zmarł w r. 1890, żonaty był z Zofią Zaręba Celińską, z której syn Zygmunt.
Pok. IX. — Wincenty Bonawentura Biesiekierski szósty, syn kasztelana Antoniego z Dąmbskiej, ur. w r. 1797, zmarł w r. 1860, dziedzic dóbr Koneck na Kujawach, żonaty był z Serafiną Biesiekierską, z linii młodszej (B. patrz niżej) córką Stanisława miecznika kruszwickiego (Pok. VIII), pozostawił córek dwie: Annę za Słupskim i Helenę za Grodzickim, oraz synów czterech: Romana, Antoniego, Wiktora i Juliana.
Pok. X. — Roman, pierwszy syn Wincentego z Biesiekierskiej, ur. r. 1821, żona Bronisława Sławoszewska z niej córki: Bronisława za Bogusławskim i Wanda, oraz synowie: Włodzimierz i Andrzej.
Pok. XI. — Andrzej, syn Romana ze Sławoszewskiej, ur. 1852, dziedzic Blakowej Woli, żona Anna z Kozłowskich, z niej córka Janina i syn Jerzy ur. 1885 r.
Pok. X. — Antoni, drugi syn Wincentego z Biesiekierskiej, ur. r. 1825, żona Józefa z Kosińskich, zmarł w r. 1886, bezdzietny.
Pok. X. — Wiktor, trzeci syn Wincentego z Biesiekierskiej, ur. r. 1838, dziedzic Studziannej, zmarł w r. 1885, z żony Kasyldy Nakwaskiej (zm. r. 1891), pozostawił córki Jadwigę i Wandę, oraz synów: Stefana, Władysława, Kazimierza żonatego z Gumowską i Bolesława.
Pok. X. — Julian, czwarty, syn Wincentego z Biesiekierskiej, ur. w r. 1839, żonaty z Emilią Karnkowską, bezdzietny.
Pok. IX. — Ludwik Roch Biesiekierski, siódmy, syn kasztelana Antoniego, urodzony z Dąmbskiej w r. 1798, oficer gwardyi strzelców konnych byłych wojsk polskich, dziedzic Bodzanowa na Kujawach, zmarł w r. 1878, dwużenny; pierwsza żona Anna z Madalińskich, bezdzietna, druga Pelagia Gujska, z niej syn Adolf.
Pok. X. — Adolf, syn Ludwika, ur. w r. 1831, żonaty ze stryjeczną siostrą swoją, córką Maryana Biesiekierskiego z Piołunowa, Anielą (patrz niżej), zmarł w r. 1881, pozostawiając córki: Annę za Tomaszewskim, Reginę i Dorotę, oraz synów: Adama, Ludwika, Antoniego, Maryana i Wojciecha.
Pok. IX. — Maryan Rajmund Biesiekierski, ósmy syn kasztelana Antoniego z Dąmbskiej, ur. w r. 1804, dziedzic Piołunowa i Pilichowa na Kujawach, żonaty był z siostrzenicą swoją Anielą Celińską, córką Maksymiliana, urodzoną z Józefy Biesiekierskiej (córki kasztelana Antoniego ze Zboińskiej) zmarł w r. 1870, pozostawiając dwie córki : Anielę za Adolfem Biesiekierskim, synem Ludwika (Pok. X), oraz Józefę za Janem Kraszewskim, synem Antoniego z Tarkowa, oraz synów dwóch:
Pok. X. — Maksymiliana, ur. r. 1840 i Maryana ur. r. 1841.
B) Linia młodsza.
idąca od Michała Biesiekierskiego, syna Adama.
idąca od Michała Biesiekierskiego, syna Adama.
Pok. VI. — Michał, syn Adama, urodzony z Katarzyny Zakrzewskiej w r. 1675, cześnik łęczycki, sprzedał rodzinne dobra Biesiekierze, a kupił Leszcze, zmarł w r. 1739, żona Anna Gomolińska, z niej pozostawił trzech synów: Pawła, Adama i Zygmunta.
Pok. VII. — Paweł, ur. w r. 1716, wstąpił do zakonu Jezuitów, po skasowaniu którego był prałatem katedry wileńskiej.
Pok. VII. Adam, syn Michała z Gomolińskiej, dziedzic Leszcza, urodził się w r. 1726, zmarł w r. 1787, z żony Katarzyny Mieszkowskiej, pozostawił jedynego syna Stanisława.
Pok. VIII. — Stanisław, syn Adama, ur. w r. 1765, zmarł w r. 1841, miecznik kruszwicki, dziedzic Bilna i Wolnego, żonaty był 1-o voto z kasztelanką Anną Mieczkowską, 2-o voto z Kassyldą Pląskowską, ta ostatnia bezpotomna; z pierwszej zaś Mieczkowskiej, pozostawił córek trzy: Brygidę naprzód za Łępickim w powtórnem zamęzciu za Dzierzbickim pułkownikiem, Serafinę za Wincentym Biesiekierskim, synem kasztelana Antoniego z Dąmbskiej (patrz wyżej, Pokolenie IX, linia starsza A.) i Antoninę za Jezierskim; oraz synów dwóch: Juliana i Józefa.
Pok. IX. — Józef, syn Stanisława z Mieczkowskiej, porucznik pułku piechoty wojsk W. Ks. Warszawskiego, dziedzic dóbr Ogłanowa na Kujawach, żonaty był z Maryanną Krzymuską, z której córka Ludwika za Modlińskim z Krzywosądzy.
Pok. IX. — Julian, syn Stanisława z Mieczkowskiej, zginął młodo w r. 1831.
- ↑ Prace jego, zebrane w jednę księgę wyszły pod tytułem: »Stanislai Sokolovii Can. Crac. apud Stephano P. R. contionatoris opera. A. D. 1591. P. A
