Zielnik lekarski/7
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Zielnik lekarski |
| Podtytuł | Zastosowanie, opis botaniczny i uprawa najważniejszych polskich roślin lekarskich |
| Wydawca | Księgarnia J. Przeworskiego |
| Data wyd. | 1938 |
| Druk | Zakł. Druk. F. Wyszyński i S-ka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
 Galeria grafik w Wikimedia Commons
| |
_z7.png)
J. — Niewielka roślina. Łodygi dorastają do wysokości 15 cm, mn. w. rozpostarte, czworokątne, gładkie. Liście jajowate, ostro zakończone, gładkie, pod spodem upstrzone. Kwiaty długoszypułkowe, działki korony u nasady fioletowe, dalej ciemno-czerwone, ostro zakończone, obwiedzione błonką. Smak na razie śluzowato-słodki, następnie ostry, gorzki. Zapachu nie ma.
ROŚNIE w całej Europie na uprawnej ziemi, u nas pospolicie między zbożem, w miejscach słonecznych.
KWITNIE I ZBIERA SIĘ od czerwca do października. Suszyć w cieniu i miejscu przewiewnym.
UPRAWA: Siać w jesieni lub na wiosnę wprost w grunt. Nawożenia ani żadnej opieki nie wymaga.
SKŁADNIKI: gorzknik wyciągowy, sole potasowe i natronowe, drobne ilości niedokwasu żelaza i siarki; prócz tego zawiera olśniewająco białe ciało, cyklaminę, porażającą serce, o ostrym palącym smaku.
DZIAŁANIE moczopędne, napotne, nieco rozwalniające; czyści krew. Działanie kurzyśladu jest dość silne; należy więc używać kurzyślad jako środek wewnętrzny z pewnym umiarkowaniem (za poradą lekarza).
UŻYTEK z całego ziela. Herbata: w cierpieniach wątroby i nerek (zwłaszcza przy kamieniach), przy żółtaczce, padaczce; — jako klizmy przy zaparciu stolca; do okładów na wrzody.
