Zielnik lekarski/6
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Zielnik lekarski |
| Podtytuł | Zastosowanie, opis botaniczny i uprawa najważniejszych polskich roślin lekarskich |
| Wydawca | Księgarnia J. Przeworskiego |
| Data wyd. | 1938 |
| Druk | Zakł. Druk. F. Wyszyński i S-ka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
 Galeria grafik w Wikimedia Commons
| |
_z6.png)
B. lub D. — Znany kwiat ozdobny, ogrodowy. Korzeń wrzecionowaty, długi i gruby. Łodyga prosta, wysokości od 1½—2½ m, okrągła, pokryta szaro-zielonymi włoskami. Liście dłoniasto podzielone, kształtów rozmaitych, wszystkie owłosione, jasno-zielone. Kwiaty w górnej części łodygi w kątach liści, prawie bez szypułek, pojedyncze lub pełne, różnobarwne, najczęściej różowe. Nasiona duże, brunatne, niepomarszczone. Smak cierpko-śluzowaty. Zapach kwiatów bardzo słaby, reszta rośliny bezwonna.
ROŚNIE dziko w Grecji, Turcji, Syrii na ziemi obfitej w wapno i próchnicznej, na otrawionych wzgórzach, w słonecznych zaroślach, na brzegach lasów, w ogrodach. Hodowana bywa wszędzie dla ozdobnych kwiatów, lub w celach leczniczych i przemysłowych, zwłaszcza we Francji i w Niemczech.
UPRAWA: Dla celów leczniczych uprawia się odmianę o purpurowo - czarnych kwiatach. Rośnie na każdym gruncie, byle niezbyt mokrym (w zimie gnije i łatwo marznie), ani na bardzo suchym (rośnie słabo, kwitnie ubogo); najbogatsze zbiory wydaje na ciężkiej ziemi, mocno wapiennej i obficie nawożonej, w położeniu słonecznym, zasłoniętym od wiatrów. Nawozić najlepiej obornikiem; z nawozów sztucznych — superfosfatem. Rozmnaża się z nasion. Siać na wiosnę w zimny inspekt. Rozsadzać w maju w odległości 60 cm. Wymaga częstego okopywania. W drugim roku po zasianiu malwa kwitnie najbogaciej, w następnych latach kwiaty drobnieją i bywa ich coraz mniej; dlatego hoduje się ją tylko jako dwuletnią.
KWITNIE od lipca do października. Kwiaty po ususzeniu błękitnawe.
ZBIERA SIĘ kwiaty (bez kielicha — same korony) przed zupełnym rozkwitnięciem, dając pierwszeństwo kwiatom dużym,
ciemnym, podwójnym albo pełnym, z rana po obeschnięciu rosy i przed wieczorem. Suszyć pojedynczo, tak by kwiaty się nie stykały.
SKŁADNIKI: dużo śluzu, potas, wapń, garbnik; zresztą podobne do ślazu lekarskiego (5).
DZIAŁANIE kojące, uśmierza kurcze.
UŻYTEK. W lecznictwie: z nierozkwitłych kwiatów i rzadziej z korzenia. Herbata z kwiatów malwy zmieszana z rutą i wrotyczem używana jest na pobudzenie miesiączki; stosuje się napar na okłady przy spuchnięciach i do wdychania w chorobach gardła i nosa; nastój do płukania przy cierpieniach gardła, zaflegmieniach, kaszlu, chrypce; nastój wodny przy zapaleniu oczu.
W przemyśle: kwiaty czarno-różowe używane są do podbarwiania win na czerwono.
CENA: 100 kg starannie zebranych i wysuszonych kwiatów malwy (Flores Malvae arboreae) 300—400 zł.
