<<< Dane tekstu >>>
Autor Augustyn Czarnowski
Tytuł Zielnik lekarski
Podtytuł Zastosowanie, opis botaniczny i uprawa najważniejszych polskich roślin lekarskich
Wydawca Księgarnia J. Przeworskiego
Data wyd. 1938
Druk Zakł. Druk. F. Wyszyński i S-ka
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Galeria grafik w Wikimedia Commons Galeria grafik w Wikimedia Commons

73. ONONIS SPINOSA L.
Wilżyna ciernista.
(Nazwa ludowa: Lisi ogon).
(PapilionaceaeMotylkowate).

B. — Ciernisty krzew dorastający do 60 cm wysokości. Korzeń długi, słabo rozgałęziony, zdrewniały, zewnątrz brunatny, wewnątrz biały. Łodygi dołem pokładające się, górą rozgałęzione, pokryte lepkimi gruczołami i owłosione. Liście dolne trójdzielne, górne pojedyncze, ząbkowane. Kwiaty różowe, wyrastające z kątów liści lub zebrane w grona. Strąk jednonasienny; nasiona brunatne, wydłużone. Smak cierpko słodki, drażniący; posmak gorzki. Zapach słaby, w znacznym skupieniu trąci koźliną.
ROŚNIE dziko przy drogach, po miedzach, wygonach, płonnych polach, piaszczystych brzegach rzek.
UPRAWA łatwa. Rozmnaża się z nasion. Siać na ziemi nieużytecznej, piaszczystej, w położeniu słonecznym i suchym. Rozsadzone korzenie przyjmują się trudno. Odległość roślin około 25 cm. Wymaga jednorazowego okopania. Innej opieki i nawożenia nie potrzebuje.
KWITNIE w czerwcu, lipcu i sierpniu.
ZBIERA SIĘ korzenie, wykopując jesienią drugiego lub trzeciego roku. Obmyć dokładnie i suszyć w piecu po chlebie lub w suszarni. Większe korzenie pokrajać podłużnie przed suszeniem.
SKŁADNIKI: drapiący gorzknik wyciągowy (ortonina), żywica, skrobia, ononid, sód, siarka, niedokwas żelaza, winian potasu i wapnia.
DZIAŁANIE silnie moczopędne, (nie drażni nerek), rozwalniające, czyszczące krew, rozmiękczające.
UŻYTEK przeważnie z odwaru korzenia (30 gr na litr wody lub wina) przy zatrzymywaniu i bolesnym oddawaniu moczu, piasku i kamieniach pęcherza, rzeżączce (jako środek moczopędny), wodnej puchlinie, podagrze i gośćcu (reumatyzmie), skrofułach i potrzebie oczyszczenia krwi. Można też z pożytkiem używać herbaty z liści.
Korzeń wilżyny wchodzi w skład przeczyszczającej krew herbaty ziołowej. Podaję tu wzór:

Guajakilu 
 5 cz.
Korzenia wilżyny 
 3 cz.
Lukrecji 
 1 cz.
Sassafrasu 
 1 cz.

Zewnętrznie używa się odwaru korzenia lub liści do lewatyw.
Jako środek moczopędny korzeń wilżyny był znany i używany już przez starożytnych Greków.
CENA: 100 kg korzenia (Radix Ononis) 100—150 zł.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Augustyn Czarnowski.