Zielnik lekarski/Pionier ziołolecznictwa polskiego dr. Augustyn Czarnowski

<<< Dane tekstu >>>
Autor Dr J. L.
Tytuł Pionier ziołolecznictwa polskiego dr. Augustyn Czarnowski
Pochodzenie Zielnik lekarski
Wydawca Księgarnia J. Przeworskiego
Data wyd. 1938
Druk Zakł. Druk. F. Wyszyński i S-ka
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
PIONIER ZIOŁOLECZNICTWA POLSKIEGO
DR. AUGUSTYN CZARNOWSKI

Fitoterapia, najstarsza wiedza medyczna, bo sięgająca Hipokratesowych jeszcze czasów, po okresie zaniedbania i zwyciężenia przez konkurencyjny chemiczny przemysł niemiecki, zaczyna powracać do odpowiedniego znaczenia w medycynie współczesnej. We Francji sprawa ziołolecznictwa przedstawia się najlepiej, najwięcej też książek naukowych z dziedziny fitoterapii dostarcza francuska literatura medyczna. U nas w ostatnich czasach coraz więcej zaczyna się ziołolecznictwem interesować świat lekarski. Poważnych jednak książek z tej dziedziny mamy niewiele. To też pierwszym książkom, jakie w języku polskim ukazały się o ziołolecznictwie, należy się szczególne uznanie. Do tych pierwszych, chociaż popularnych wydawnictw, należy obok mag. J. Biegańskiego „Rośliny lekarskie i ich uprawa“, wydanej w r. 1894, książka doktora Augustyna Czarnowskiego „O ziołach leczniczych“, wydana w r. 1907. Spora ta książeczka (220 str. duża 160), ładnie wydana, pięknie ilustrowana barwnymi obrazkami, podaje dużo wiadomości o 125 ziołach krajowych. Literatury francuskiej i angielskiej, jak i większej części niemieckiej, Czarnowski nie uwzględnił, lecz opisy i stosowanie ziół, oparte na własnych spostrzeżeniach i literaturze Kneippowskiej, podał nad wyraz przejrzyście i celowo. Zresztą, d-rowi Czarnowskiemu, „lekarzowi z Bożej łaski“, lekarzowi-praktykowi, chodziło przede wszystkim o praktyczne zastosowanie wiadomości o ziołach.
Książka dr. Czarnowskiego została poprzedzona przedmową ordynatora szpitala warsz., d-ra med. Drzewieckiego i spotkała się z uznaniem krytyki fachowej, szczególnie niemieckiej, która uznała książkę Czarnowskiego z praktycznych za jedną z lepszych i jednocześnie za najwartościowszą książkę ze współczesnych prac, traktujących o ziołolecznictwie.
Bądź co bądź, książka dr. Czarnowskiego była pierwszą w języku polskim książką lekarza. W obecnych czasach odrodzenia fitoterapii autor jej w zupełności zasługuje na wyróżnienie, jako pionier jednej z coraz ważniejszych gałęzi lecznictwa.
Przy sposobności podamy trochę szczegółów z życia i działalności niedawno zmarłego autora omawianej książki dr. Czarnowskiego. Znany był w świecie naukowym jako przyrodnik i długoletni wydawca „Przewodnika Zdrowia“. Opracował zielnik polski i pisywał liczne broszury popularne z dziedziny lecznictwa. Wyższe studia medyczne ukończył za granicą. Przez 30 lat mieszkał w Berlinie, gdzie cieszył się dużym uznaniem za swoją pracę nad ziołolecznictwem. Umarł na Helu, gdzie spędził ostatnie lata życia. „Wiad. Farm.“ 1935. Nr. 3, str. 35.

Dr. J. L.



Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Anonimowy.