Zupy i sosy (Kiewnarska, 1929)/Zupa ogórkowa (rosolnik)

<<< Dane tekstu >>>
Autor Pani Elżbieta
Tytuł Zupy i sosy
Wydawca Towarzystwo Wydawnicze „BLUSZCZ“
Data wyd. 1929
Druk Zakł. Graf. Tow. Wyd. „BLUSZCZ“
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


20.ZUPA OGÓRKOWA (ROSOLNIK). Zupę ogórkową można zasadniczo robić na rosole z każdego mięsa, na smaku z kości lub z jarzyn. Najsmaczniejszą jednak jest gotowana na cynaderkach — wołowych, wieprzowych, lub cielęcych, albo też na dróbkach z kury. Więc czterdzieści deka cynaderek wołowych, trzy cynaderki wieprzowe lub tyleż cielęcych ugotować wraz z 10-15 deka kruchej kostki w trzech litrach wody — po wygotowaniu zostanie dwa litry zupy. Gotować z włoszczyzną i korzeniami, jak zwykły rosół. Na dogotowaniu włożyć dwa dobre kwaszone ogórki, obrane z łupinek i pokrajane w talarki. Do wazy kładzie się bądź dziesięć deka kaszy perłowej, ugotowanej z masłem i dobrze rozklejonej, bądź też pół kilo ugotowanych oddzielnie, pokrajanych w kostkę kartofli. Można tę zupę podać zabielaną śmietaną lub też czystą. W każdym razie cynaderki kraje się w cienkie plasterki i podaje w zupie, i w każdym razie do wazy należy włożyć zielonego świeżego, lub suszonego koperku. Jeżeli robimy tę zupę na kostkach i dróbkach kurzych, używamy do niej tylko kaszy perłowej, a dróbka, obrane z kości i drobno pokrajane, wkładamy wraz z koperkiem do wazy.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Elżbieta Kiewnarska.