Zwiędłe kwiaty w salonie

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
Tytuł	Zwiędłe kwiaty w salonie
Pochodzenie	Niebieskie migdały
Wydawca	Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd.	1922
Druk	W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

ZWIĘDŁE KWIATY W SALONIE

Zżółkłe strzępy,
jedwabiste włosy,
jakby w błocie
nurzane, szargane.

Gwoździk tępy
wynędzniałe kłosy,
w których złocie
strzępi suchość ranę.

Wyschłe dzwony,
których odma klęśnie,

lepkie miody
żegnając na wieki.

Muł zielony,
zwiędłe wiotkie mięśnie,
błotne brody,
kaprawe powieki. —

Zeschłej róży
żółta trupia głowa
przy piwonji,
której płatki rzedną. —

Liść się nuży,
liść zwisa bez słowa,
jak ruch dłoni —
wszystko, wszystko jedno. —

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Pawlikowska-Jasnorzewska.