[259]
PIEŚŃ V.
O Trójcy Przenajświętszej.
[260]
Jeden w Naturze w Osobach troisty,
Ojcze i Synu z Duchem wiekuisty;
Oprócz w Osobach nic nierozróżniony,
Bądź pochwalony.
Do ciebie Trójco Najświętsza wołamy,
Na pomoc naszą pokornie wzywamy:
Dla twej dobroci błogosław lichemu,
Stworzeniu twemu.
Pokaż ojcowską Ojcze łaskę twoją,
Oczyść w krwi twojej Synu duszę moją:
Przyjdź Duchu święty i pociesz w potrzebie,
Proszących ciebie.
Ojcze równego sobie Syna rodzisz,
Duchu społecznie od obu pochodzisz:
A my w twej łasce niech się odrodzimy,
I z cnot słyniemy.
We trzech Osobach złączonyś jednością
Bóstwa, sił, zgody i jedną wiecznością:
Złącz i nas mocno, wiary statecznością
I serc miłością.
Oddal niezgody, powietrze, głód, wojny,
Bądź na nas grzesznych w łaskach swoich hojny:
Daj dobre życie, grzechów opłakanie,
W łasce skonanie.
A kiedy życie doczesne ustanie,
Przyjm duszę moją w łaskę twoją Panie:
Niech cię oglądam w Trójcy jedynego,
Stwórcę swojego.
[261]
Duszom które już twej sprawiedliwości,
Wypłacają się w czyszczowej ostrości:
Daj Trójco święta odpoczynek wieczny,
W niebie bezpieczny.
Ratuj umarłych z wiarą Trójcy świętej,
Przyjmij ich do twej chwały niepojętej:
Jako twym sługom odpuść Boże winy,
W Trójcy jedyny.
