Śpiewnik kościelny/Narodzenie Chrystusowe
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Narodzenie Chrystusowe |
| Pochodzenie | Śpiewnik kościelny |
| Redaktor | Michał Marcin Mioduszewski |
| Data wyd. | 1838 |
| Druk | Stanisław Gieszkowski |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały rozdział Pieśni na Boże Narodzenie I |
| Indeks stron | |
![\relative c' {
\clef tenor
\autoBeamOff
\repeat volta 2 {
c4 g g4. f8 |
e8[ c] e[ g] c4 c8[ e] | \break
d8[ c] c[ g] g4. f8 |
e8[ f] g[ e] c4 r4 | } \break
c8 e g[ c] c4 r4 |
g'4. c,8 b[ d] c4 | \break
c,8 e g[ c] c4 r4 |
g'4. c,8 b[ d] c4 | \break
d4 b8[ g] g4. f8 |
e8[ c] e[ g] c4 c8[ e] | \break
d8[ c] c[ g] g4. f8 |
d8 e f[ d] c4 r4 \bar "|."
}
\addlyrics { \small {
Na -- ro -- dze -- nie Chry -- stu -- so -- we,
Do -- peł -- ni -- ło żą -- da -- nia
Spuść -- cie nie -- ba Zba -- wi -- cie -- la,
Dla prośb czę -- stych I -- zra -- e -- la,
Ze -- ślij -- cie spra -- wie -- dli -- we -- go,
U -- rodź zie -- mio Zbaw -- cę swe -- go.
} }
\addlyrics { \small {
Pa -- try -- ar -- chów, któ -- rych o -- we,
By -- ły czę -- ste wo -- ła -- nia:
} }](http://upload.wikimedia.org/score/b/p/bpzvumnvnmns8w6zc5y1ujma136vtr4/bpzvumnv.png)
Narodzenie Chrystusowe,
Dopełniło żądania
Patryarchów, których owe,
Były częste wołania:
Spuśćcie nieba Zbawiciela,
Dla prośb częstych Izraela,
Ześlijcie sprawiedliwego,
Urodź ziemio Zbawcę swego.
Przyszedł poczęty w żywocie
Panny niepokalanej,
W ubogiej ciała prostocie
Od świata nieuznanej,
Ani w własności przyjęty,
Chociaż Bóg nad świętych święty:
Któż się nie zdziwi ze łzami,
Widząc Boga z bydlętami.
Pająki snują obicie,
Ze słomy dywan drogi,
Z chust podłych zimne okrycie,
Zamiast puchów barłogi,
Miasto wonnego kadzidła,
Duszące wyziewy bydła;
Takie wygody gościowi,
Czyni świat Stworzycielowi.
Oślica do Balaama
Przemówiła cudownie,
Dawida i Abrahama
Plemię się rodzi równie;
Nie dziw tedy że wół osioł,
Stwórcę za sobą uprosił,
Aby mu w stajni służyli,
Kiedy ludzie odmówili.
Królewski ród zubożały
Pałacu nie znajduje,
W stajni kąt i żłobek mały
Za pokoje szanuje:
Znać Bóg dumą świata gardzi,
Kiedy podłość obrał bardziej,
W której służą pastuszkowie,
Nucą Panu Aniołowie:
Chwała bądź na wysokości
Bogu, ludziom na ziemi
Pokój żyjącym w skromności,
Których czyni świętemi
Chrystusowe narodzenie,
Przynoszące im zbawienie,
Podług żądania Proroków,
Gdy Bóg spuszczony z obłoków.
Niebieskie muzyki brzmijcie
Bogu wraz człowiekowi,
Wszyscy go mile przyjmijcie,
Dajcie pokłon Królowi:
Anielskie chóry śpiewajcie,
Pastuszkowie się zbiegajcie,
Uznajcie Majestat w Bóstwie,
Chociaż dziecina w ubóstwie.
Słodkie Aniołów śpiewania
Weselcie kwilącego,
Pasterze znoście odziania
Aby zagrzać drżącego:
Wpatrując się myślą w dziecię,
Nieco inszego powiecie,
Tylko godzien użalenia,
W przykrościach rozweselenia.
Ten Pan choć w maleńkiem ciele,
Serca myśli przenika;
Kto mu czyni mało wiele,
W swej pamięci zamyka:
Nie zaniedba dać nadgrody,
Czyniącym co dla wygody
Miłosierdzia żądających,
W nędzy tak jak Pan płaczących.
Jego słowa wezmą skutek:
Najmniejszym co czynicie,
Jeść, pić dając, ciesząc smutek,
Nagim niosąc okrycie,
To jakbyście mnie samemu
Dali, dając ubogiemu;
Za co weźmiecie po zgonie,
Miejsce w Abrahama łonie.
Przeto miejmy przedsiewzięcie
Od Pana narodzenia,
Żywot nasz prowadzić święcie
Przez dobrych spraw czynienia:
By była radość dzieciny,
Z uczynków naszych przyczyny,
Który z nieba zstąpił na to,
By nam był wieczną zapłatą.
Na wiek wieków niechaj będzie
Chwała Bogu naszemu,
I teraz niech słynie wszędzie
Nowo narodzonemu,
Który się nam w ciele zjawił,
Ażeby nas wszystkich zbawił:
Niech mu oraz będą dzięki,
Przez radosne głosów dzwięki.
