Wikiźródła

Ażard to gracki, śmierć grzech

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Ażard to gracki, śmierć grzech
Pochodzenie Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych
Redaktor Karol Miarka
Wydawca Karol Miarka
Data wyd. 1904
Miejsce wyd. Mikołów — Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały dział I
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
›››
KOLĘDA  11.[1]

 Ażard to gracki[2], śmierć grzech w tem, zadała * Naturze ludzkiej, kontr wypowiedziała: * Na kontra graćby potrzeba, * By płatki nie przegrać nieba, * Po gracku do dwóch niech kto ażarduje, * By nas śmierć nie ograła.

 W raju przy wetach, ta gra się zaczęła, * Tam szczęścia szalę śmierć ludziom odjęła: * Któż się tedy rezolwuje, * Kto przegranej po we tuje, * By nas odegrał, których Pancerolą * Grzechu, śmierć pozyskała.

 Dajcie Triony, dajcie nieba na tę * Grę losy, kto grać będzie o tę stratę, * Bo naród ludzki spaszował, * Pójść w Remis już deklarował, * Trzeba lepszą po tej, co w tem dała * Śmierć na naszą niedolę.

 Ale dziś ze trzech jeden gracko godzi, * Jedna z trzech Osób Bóstwa, gdy się rodzi: * Do dwóch raczy ażardować, * By śmierć gracko zdewinkować, * Do dwóch dziś bierze, kiedy dwie natury * Boską z ludzką przyjmuje.

 Daje w tem Bóstwa swego Pancerolę, * W szopie na sianku leżące Pacholę: * Zakłada się o wygraną, * Stawia na to żłób, łzy, siano, * Śmierci i piekła, vae, vae rekontruje, * Płatkę nieba odbiera.

 Ty za to Bogu, że twoja wygrana * Dałaś o ziemio! tylko wiązkę siana: * Wszak wygrał skarb arcydrogi, * Na cóż tak nagi, ubogi * Leży w natury ludzkiej łachmanie * Chłodno, głodno, Dziecina?

 Dwie grackie, co dziś do nich ażardował * W jakiej konserwie masz i gdzieś je schował? * O świecie! Bóstwem wzgardziłeś, * Człowieczeństwo w kąt wtrąciłeś, * Dałeś dał za Tron szopę; wieszże komu? * Wtórej Boskiej Osobie.

 Idź w Remis sercem i mów: moja wina, * A nauczy cię grać w tę grę Dziecina: * Daruje ci Swe zasługi, * Byś wypłacił wieczne długi, * W które cię wprawił świat, czart, śmierć i ciało * Dawszy ci w Ten, Partaczu.








  1. ↑ Przypis własny Wikiźródeł Polska kolęda miejska cechu szulerów (graczy), śpiewana w szulerskiej gwarze (wg Zeszytów Jagiellońskich nr 41, 2009).
  2. ↑ Przypis własny Wikiźródeł Ażard to gracki — hazard gracza (wg Słownika Języka Polskiego XVII I 1. połowy XVIII wieku).





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Karol Miarka (syn).
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Ażard_to_gracki,_śmierć_grzech&oldid=3238539”