Baśń o dobrym synu i o szklanej górze/II

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Artur Oppman
Tytuł	Baśń o dobrym synu ; i o szklanej górze
Pochodzenie	Polski zaklęty świat
Wydawca	Księgarnia św. Wojciecha
Data wyd.	1926
Miejsce wyd.	Poznań
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tekst; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

II.

Nie wiesz ty jeszcze, Janku,
Jak ciężki los człowieka:
Matczysko o poranku
Na srogi ból narzeka.
Chce wstać, pada na łoże
I podnieść się nie może.

Janek załamał ręce,
O ścianę tłukłby głową,
Chce dopomóc mateńce,
By znów ją widzieć zdrową;
Przeróżne zioła warzy,
Jak radzą ludzie starzy.

Na nic się ziółka zdały,
Ni rumianek, ni mięta,
Twarz jak opłatek biały,
Choć niby uśmiechnięta;
Za szyję ściska syna,
A stygnie już chudzina.

Janek klęczy u łoża,
Płacze jak małe dziecię.
A gdy wieczorna zorza
Zagasła gdzieś w zaświecie:
Matka się wzdrygła cała,
Westchnęła — i skonała!...

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Artur Oppman.