Beethoven (Rolland, 1921)/Bibliografja/Dzieła Beethovena
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Beethoven |
Wydawca | J. Mortkowicz |
Data wyd. | 1921 |
Druk | Drukarnia Naukowa |
Miejsce wyd. | Warszawa; Kraków |
Tłumacz | Malwina Garfeinowa-Garska |
Tytuł orygin. | Vie de Beethoven |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
BEETHOVEN. — Dzieła zbiorowe, wielkie wydanie krytyczne, Breitkopf und Haertel, Leipzig, 38 tomów.
G. NOTTEBOHM. — Thematisches Verzeichniss der im Druck erschienenen Werke von Ludwig van Beethoven, 1868, Leipzig.
A. W. THAYER. — Chronologisches Verzeichniss der Werke v. B. 1865, Berlin.
G. NOTTEBOHM. — Ein Skizzenbuch von Beethoven. 1865.
G. NOTTEBOHM. — Ein Skizzenbuch von Beethoven aus dem Jahre 1803. 1880.
NOTTEBOHM. — Beethovens Studien. 1873.
NOTTEBOHM. — Beethoveniana. — Zweite Beethoveniana. 1872—87.
GEORGE GROVE. — Beethoven and his nine Symphonies. 1896 Londyn.
J. — G. PRUDHOMME. — Les symphonies de Beethoven. 1906.
ALFREDO COLOMBANI. — Le nove Sinfonie di Beethoven. 1897. Turyn.
ERNST VON ELTERLEIN. — B. Claviersona ten. Wydanie piąte, 1895.
WILLlBALD NAGEL. — B. und seine Klaviersonaten, 2 tomy 1903—1905.
SHEDLOCK. — The pianoforte sonata. 1900, Londyn.
CH. CZERNY. — Pianoforte — Schule (Część czwarta, rozdziały II, III).
THEODOR HELM. — B. Streichquartette, 1885.
H. DE CURZON. — Les Lieder et airs détachés de B. 1906.
OTTO JAHN. — Leonore, Klavierauszug mit Text, nach der zweiten Bearbeitung, 1852.
DR. ERICH PRIEGER. — Fidelio, Klavierauszug mit Text, nach der ersten Bearbeitung, 1906.
WILHELM WEBER. — B. Missa Solemnis. 1897.
PROF. DR. RICHARD STERNFELD. — Zur Einführung in L. v. B. Missa Solemnis.
IGNAZ VON SEYFRIED. — L. v. B. Studien im Generalbass, Kontrapunkt und in der Kompositions-Lehre 1832.
W. DE LENZ. — Beethoven et ses trois styles. Analyses des sonates de piano (wyczerpane) 1854.
OULIBICHEFF. — Beethoven, ses critiques et ses glossateurs, 1857.
WASIELEWSKI. — Beethoven, 2 tomy 1886, Berlin.
R. SCHUMANN. — Ecrits sur la musiqne et les musiciens, serja pierwsza, przekład H. de Curzon'a, 1894.
RICHARD WAGNER — Beethoven, 1870, Lipsk.
Chcącym badać kształtowanie się genjusza muzycznego Beethovena, oddadzą usługi dzieła muzyczne Fryderyka Wilhelma Rusta (1739 — 1796) z Dessau, dzieła niedawno odnalezione, dzięki jednemu z jego wnuków, który ogłosił kilka jego sonat. Najmłodszy z synów Rusta, Wilhelm-Karol, żył we Wiedniu od 1807 do 1827 i był w stosunkach z Beethovenem. Rust, Karol-Filip-Emanuel Bach i symfoniści Mannheimscy byli istotnemi przesłańcami Beethovena. — P. Hugo Riemann: Beethoven und die Mannheimer (Die Musik, 1907 — 8). Ciekawe jest także poznanie pieśni Neefe’go (1748 — 1799) zupełnie już Beethovenowskich i zapoznanie się z muzykami francuskiemi z czasu Rewolucji, zwłaszcza zaś z Cherubinim. Styl niektórych jego kompozycji religijnych i dramatycznych służył niekiedy za wzór Beethovenowi.