Biała róża (Z piosnek ślepego lirnika)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Władysław Tarnowski
Tytuł	Biała róża
Pochodzenie	Poezye Studenta Tom III; cykl Z piosnek ślepego lirnika
Wydawca	F. A. Brockhaus
Data wyd.	1865
Druk	F. A. Brockhaus
Miejsce wyd.	Lipsk
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tom III; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

BIAŁA RÓŻA.

           Słowik zakwilił nad pączkiem róży,
                   Róża ożyła!
           I jak usteczka z łezką po burzy
                   Się otworzyła
           I słowik nucił – nucił – i nucił –
                   Róża się śmiała,

Gdy się weselił – a gdy się smucił
Róża płakała...
Raz słowik usnął cicho, radonie,
Róża pobladła,
Słowik się zbudził senny o wiośnie,
Róża opadła!...
I stoją ciernie, wiatr liście goni,
Szronem przenika,
Ptaszyn piosnki roni i roni
W klatce ptasznika!...
Tyle róż kwitło – lecz on się żalił,
Próżno pieśń – jękła –
Ach! bo mu ptasznik oczy wypalił
Pierś z pieśnią – pękła!...

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Tarnowski.