Biblia Gdańska/Pieśń nad pieśniami Salomonowa 2


Biblia Gdańska - Stary Testament - Pieśń nad pieśniami Salomonowa

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8


ROZDZIAŁ II.


I. Oblubieniec zacność swoię, i oblubienicy swéy opowiada 1. 2. II. Oblubienica go zaleca 3. III. i wszystko co ma dobrego, onemu przyznawa 4 — 15. IV. Z społeczności tego się przechwala 16. 17.
Iam iest iako róża Sarońska, a lilia przy dolinach.
2. Iako lilia między cierniem, tak przyiaciołka moia między pannami.
II. 3. Iako iabłoń między drzewem leśném, tak miły móy między młodzieńcami. Pragnęłam siedzieć w cieniu iego, i siedzę; bo owoc iego słodki iest ustom moim.
III. 4. Wprowadził mię w dom wina, maiąc za chorągiew miłość przeciwko mnie.
5. Oczerstwicie mię temi flaszami, posilcie mię temi iabłkami; boć omdlewam od miłości.
6. Lewica[1] iego pod głową moią, a prawica iego obłapia mię.
7. Poprzysięgam[2] was córki Ierulalemskie[3]! przez sarny i łanie polne, abyście nie budziły i nie przerywały snu miłego mego, dokąd nie zechce.
8. Głos miłego mego! oto, on idzie skacząc po tych górach, a poskakuiąc po tych pagórkach.
9. Miły móy podobny iest sarnie, albo młodemu ielonkowi; oto, on stoi za ścianą naszą, wygląda z okien, patrzy przez kraty.
10. Ozwał się miły móy, a rzekł mi: Wstań, przyiaciołko moia! piękna moia! a póydź.
11. Albowiem oto minęła zima; deszcz przeszedł, i przestał.
12. Kwiatki się ukazuią na ziemi; czas śpiewania przyszedł, a głos synogarlicy słychać w ziemi naszéy.
13. Figowe drzewo wypuściło niedoyrzałe figi swoie, a macice winne rozkwitłe, wonią wydały; wstańże przyiaciółko moia, piękna moia! a póydź.
14. Gołębico moia mieszkaiąca w rozpadlinach skalnych, w skrytościach przykrych! okaż mi oblicze twoie, niech usłyszę głos twóy; albowiem głos twóy wdzięczny, a oblicze twoie pożądane.
15. Połapaycie nam liszki, liszki małe, które pasuią winnice; ponieważ winnice nasze kwitną.
IV. 16. Miły móy iest móy, a iam iest iego, które pasie między liliami;[4]
17. Ażby się okazał ten[5] dzień, a cienie przeminęły. Nawróć się, bądź podobny, miły móy![6] sarnie albo ielonkowi młodemu na gorach Beter.






  1. Pieśń. 8, 3.
  2. Pieśń. 3, 5. r. 8, 4.
  3. Przypis własny Wikiźródeł Błąd w druku; powinno być – Ieruzalemskie.
  4. Pieśń. 6, 2. r. 7, 10.
  5. Pieśń. 4, 6.
  6. r. 8, 14.





 Pnp 1 Pnp 2 Pnp 3