Biblia Gdańska/Proroctwo Abakukowe 1
I. Narzekanie nad nieprawościami ludu ludskiego 1 — 4. II. Proroctwo o przyciągnieniu Chaldeyczyków na nie 5 — 11. III. Ugruntowanie ludu Bożego w dufności o łasce Bożey 12 — 17.
Brzemię, które widział Prorok Abakuk.
2. Dokądże[1] wołać będę o Panie! a nie wysłuchasz? Dokądże do ciebie przed gwałtem krzyczeć będę, a nie wybawisz?
3. Przeczże dopuszczasz, abym patrzył na nieprawość, i widział bezprawie, i zgubę, i gwałt przeciwko sobie? i przecz się znayduie ten, który swar i niezgodę roznieca?
4. Dla tego naruszony bywa zakon, a prawu się nigdy dosyć nie dzieie; albowiem niepobożny obtacza[2] sprawiedliwego, dla tego wychodzi sąd przewrotny.
II. 5. Poyrzycie na[3] narody a obaczcie i dziwuycie się z zdumieniem, przeto iż czynię nieco za dni waszych, o czém gdy wam powiadać będą, nie uwierzycie.
6. Albowiem oto, Ia wzbudzę Chaldeyczyki, naród srogi i prędki, który szeroko póydzie przez ziemię, aby posiadł mieszkania cudze.
7. Straszni iest i ogromny; od niego samego wynidzie sąd iego, i wywyższenie iego.
8. Konie iego prędsze będą niż lampartowie, a sroższe nad[4] wilki wieczorne; szeroko rozciągną się ieźdni iego, a ieźdni iego z daleka przyidą, przylecą iako[5] orzeł śpieszący się do żeru.
9. Każdy z nich dla łupiestwa przyidzie; obrócą twarzy swoie na wschód słońca, a więźnie zgromadzą iako piasek.
10. Ten i z Królów szydzić będzie, a Książęta będą na pośmiech u niego; ten téż z każdéy twierdzy naśmiewać się będzie, a usypawszy wały weźmie ią.
11. Tedy się odmieni duch iego, a wystąpi i przewini, myśląc, że ta moc iego iest boga iego.
III. 12. Izaliś ty nie iest od wieku, Panie, Boże, móy, Swięty móy? myć nie pomrzemy; o Panie! postawiłeś go na sąd; ty o skało nasza! na karanieś go ugruntował.
13. Czyste są oczy twoie, tak że na złe patrzać i bezprawia widzieć nie mogą; przeczżebyś miał[6] patrzać na czyniące przewrotność? Przeczżebyś miał milczeć, ponieważ niezbożnik pożera sprawiedliwszego niżeli sam?
14. Miałżebyś zaniechać ludzi iako ryb morskich, iako płazu,[7] który niema pana?
15. Wszystkie wędą wyciąga, zagarnia ie niewodem swoim, i zgromadza ie do sieci swoich, dla tegoż się weseli i raduie.
16. Przeto ofiaruie niewodowi swemu i kadzi sieci swoiéy; albowiem przez nie utył dział iego, a pożywienie iego hoynieysze.
17. Izali dla tego będzie zapuszczał niewód swóy, a ustawicznie zabiiał narody bez litości?
 Spis treści |
Ha 1 | Ha 2  |
|