Biblia Gdańska/Proroctwo Micheaszowe 2



ROZDZIAŁ II.


I. Obwinienie Iudy i Izraela z wielu grzechów 1. 2. II. Przegrożka Boża onym uczyniona 3 — 13.
Biada tym! którzy wymyślaią nieprawość, i knuią złe na łożach swoich, a na świtaniu rano do skutku ie przywodzą, gdyż to iest w mocy ręku ich.
2. Pożądaią[1] pól, i wydzieraią; także i domów, i odeymuią; a tak przewodzą gwałt nad mężem i domem iego, nad każdym mężem i nad dziedzictwem iego.
II. 3. Dla tego tak mówi Pan: Oto, Ia złe myślę przeciwko rodzaiowi temu, z którego nie wyimiecie szyi waszych, ani będziecie chodzić pysznie; bo czas zły będzie.
4. W on dzień uroście o was przypowieść, i narzekać będą nad wami płaczem żałosnym, mówiąc: Spustoszeniśmy do szczętu, Pan odmienił dział ludu moiego; o iakoć mi go odiął! iakoć wziąwszy pole nasze rozdzielił!
5. Dla tego nie będziesz miał, ktoby rzucił[2] sznurem na los w zgromadzeniu Pańskiém.
6. Mówią: Nie[3] prorokuycie, niech nam inni prorokuią; bo nie prorokuią tak iako ci; żaden z nich nie przestawa mów zelżywych.
7. O ty ludu, który słyniesz domem Iakubowym! izali ukrócony ma bydź duch Pański? Izali takowe są sprawy iego? Azaż słowa[4] moie nie są dobre temu, który chodzi w uprzeymości?
8. Wczora był ludem moim, a dziś iako nieprzyiaciel powstawa; maiąc odzienie zdzieracie płaszcz z tych, którzy chodzą bespiecznie, którzy się wracaią z woyny;
9. Żony ludu mego wyganiacie z domu roskoszy ich, od dziatek ich ustawicznie odeymuiecie sławę moię.
10. Wstańcie, a odeydźcie, bo tu niemasz odpoczynienia; pogubi was dla nieczystości, a to pogubieniem srogiém.
11. Gdy się kto za Proroka udawa, a kłamstwo opowiadaiąc mówi: Będęć prorokował o winie albo o napoiu mocnym; takowyć bywa miłym Prorokiem ludu tego.
12. Zgromadzaiąc cale cię zgromadzę, Iakubie! zgromadzaiąc zgromadzę ostatki Izraela, a zpędzę ie w gromadę iako owce Bosra, iako trzodę w pośrzód obory iego, i wynidzie huk od ludu.
13. Zstąpi ten, który przełamywać będzie przed nimi; przełamie, a przeydą bramą, i wnidą przez nie; nawet i Król ich póydzie przed nimi, a Pan na czele ich.





 Mi 1 Mi 2 Mi 3