Biblia Wujka (1923)/Drugi List do Tymoteusza 2


Poniżej znajduje się Drugi List do Tymoteusza podzielony na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.


ROZDZIAŁ II.
Przełożony dla wiary i zbawiania ma zawżdy być gotów męczeństwo podjąć, niewiernym się sprzeciwiać, i zapłaty oczekawać.

Ty tedy, synu mój! zmacniaj się w łasce, która jest w Chrystusie Jezusie:

A coś słyszał odemnie przez wiele świadków, tóż zalecaj wiernym ludziom, którzy sposobni będą i inszych uczyć.

Pracuj jako dobry żołnierz Chrystusa Jezusa.

Żaden, służąc żołnierką Bogu, nie wikle się sprawami świeckiemi, aby się temu podobał, któremu się udał.

Bo i który na placu się potyka, nie bierze wieńca, ażby się przystojnie potykał.

Oracz, który pracuje, ma najprzód owocu zażywać.

Rozumiéj, co mówię; bo da tobie Pan we wszystkiem wyrozumienie.

Pamiętaj, iż Pan Jezus Chrystus powstał z martwych, z nasienia Dawidowego, wedle Ewangelii mojéj,

W któréj cierpię aż do więzienia jako złoczyńca; ale słowo Boże nie jest związane.

10 Przeto wszystko cierpię dla wybranych, aby i oni zbawienia dostąpili, które jest w Chrystusie Jezusie z chwałą niebieską.

11 Wierna mowa, albowiem jeźliśmy spół umarli, spół téż żyć będziemy.

12 Jeźli ucierpiemy, spół téż królować będziemy, jeźli się zaprzemy, i on się nas zaprze. [1]

13 Jeźli nie wierzemy, on wiernym zostawa, zaprzeć samego siebie nie może. [2]

14 To przypominaj, oświadczając przed Panem. Nie spieraj się słowy; bo się ninacz nie przygodzi, jedno na wywrócenie słuchających.

15 Staraj się pilnie, abyś się stawił doświadczonym Bogu, robotnikiem niezawstydzonym, dobrze rozbierającym słowo prawdy.

16 A bezbożności i próżnomówności strzeż się; albowiem wielce pomnażają się ku niepobożności.

17 A mowa ich szerzy się jako kancer, z których jest Himeneusz i Philetus,

18 Którzy od prawdy odpadli, powiadając, iż się już stało zmartwychwstanie, i wywrócili wiarę niektórych.

19 Aleć mocny stoi grunt Boży, mając tę pieczęć: Zna Pan, którzy są jego, i: Niech odstąpi od niesprawiedliwości wszelki, który mianuje imię Pańskie.

20 Lecz w wielkim domu nie tylko są naczynia złote i srebrne, ale téż drzewiane i gliniane, niektóre ku uczciwości, a niektóre ku zelżywości.

21 Jeźliby się tedy kto od tych oczyścił, będzie naczyniem ku uczciwości poświęconem i użytecznem Panu, zgotowanem na wszelką sprawę dobrą.

22 A młodzieńskich chciwości chroń się, a naśladuj sprawiedliwości, wiary, nadzieje, miłości i pokoju z tymi, którzy wzywają Pana z czystego serca.

23 A waruj się gadek głupich i bez umiejętności, wiedząc, iż rodzą zwady. [3]

24 A słudze Pańskiemu nie trzeba się wadzić; ale układnym być ku wszystkim, sposobnym ku nauczaniu, cierpliwym,

25 W cichości strofującym te, którzy się sprzeciwiają prawdzie: azaby im kiedy dał Bóg pokutowanie[4] ku poznaniu prawdy,

26 I upamiętali się od sideł djabelskich, który je w więzieniu dzierży ku woli jego.




  1. Matth. 10, 33. Marc. 8, 38.
  2. Rzym. 3, 3.
  3. 1.Tim. 1, 4.4, 7. Tit. 3, 9.
  4. t. j. dosłownie: upamiętanie ku poznaniu prawdy.