Biblia Wujka (1923)/Księga Zachariasza 9
Brzemię słowa Pańskiego w ziemi Hadrach i Damaszku, odpoczynienia jego; bo Pańskie jest oko człowiecze i wszystkich pokoleń Izraelowych.
2 Emath téż w granicy jego i Tyr i Sydon; bo przypisowali sobie mądrość bardzo.
3 I zbudował Tyr zamek swój a nazgromadzał śrebra jako ziemie, a złota jako błota ulic.
4 Oto Pan posiędzie go i porazi na morzu moc jego, a samego ogień pożre.
5 Ujrzy Aszkalon a zlęknie się, i Gaza, a rozboleje się bardzo, i Akkaron; bo się zawstydziła nadzieja jego, i zginie król z Gazy, a w Aszkalonie mieszkać nie będą.
6 I siedzieć będzie oddzielacz w Azocie, a wytracę pychę Philistynów.
7 I odejmę krew jego z gęby jego a obrzydłości jego z pośrodku zębów jego: a zostawion będzie i ten Bogu naszemu i będzie jako książę w Juda, a Akkaron jako Jebuzejczyk.
8 I obtoczę dom mój tymi, którzy mi bojują, idąc i wracając się: i nie przejdzie po nich więcéj wycięgacz; bom teraz ujrzał oczyma memi.
9 Raduj się wielce, córko Syon! wykrzykaj, córko Jeruzalem! Oto król twój przyjdzie tobie sprawiedliwy i zbawiciel, on ubogi, a wsiadający na oślicę i na źrebię, syna oślice. [1]
10 I wytracę poczwórny z Ephraim i konia z Jeruzalem, a połamany będzie łuk wojenny: i będzie mówił pokój narodom, a władza jego od morza aż do morza, a od rzek aż do kończyn ziemie.
11 Ty téż we krwi przymierza twego wypuściłeś więźnie twoje z dołu, w którym niemasz wody.
12 Wróćcie się do miejsca obronnego, więźniowie nadzieje! dziś téż opowiadając dwojako oddam tobie.
13 Bom wyciągnął sobie Judę jako łuk, napełniłem Ephraima i wzbudzę syny twoje, Syonie! na syny twoje, Grecka ziemio! i położę cię jako miecz mocarzów.
14 A Pan Bóg nad nimi widzian będzie, a wynidzie jako błyskawica strzała jego: a Pan Bóg w trąbę zatrąbi i pójdzie w wichrze południowym.
15 Pan zastępów zaszczyci je, i pożerać będą i podbiją kamieńmi proce, a pijąc upiją się jako winem i napełnią się jako czasze, i jako rogi ołtarza.
16 I zbawi je Pan, Bóg ich, dnia onego, jako trzodę ludu swego; bo kamienie święte podwyższą się na ziemi jego.
17 Bo cóż jest dobrego jego, i co cudnego jego, jedno zboże wybranych, a wino, które rodzi panny?