Boże, Boże najmiléjszy

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Boże, Boże najmiléjszy
Podtytuł 260. z p. Raciborskiego.
Rozdział Pieśni miłosne, a. poważne
Pochodzenie Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku
Redaktor Juliusz Roger
Wydawca A. Hepner
Data wyd. 1880
Miejsce wyd. Wrocław
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

260.
z p. Raciborskiego.
 
\relative c'' {
\set Staff.midiInstrument = "flute" 
\key a \major
\time 3/4
\autoBeamOff
a2 e4 | cis'8 cis cis b b \stemDown a | \stemNeutral gis a \stemUp b4. \stemNeutral gis8 | a e cis4 r4  
\break
cis'8 cis cis b a4 | a8 [(cis)] e cis b \stemDown a | \stemNeutral b b b4. e,8 | \partial 4 e8. e16
\bar ""
\break
\partial 2 e8 d' cis b | a gis a4. cis8 | \partial 2 d gis, a4
\bar "|." 
s
}
\addlyrics {
Bo -- że, Bo -- że naj -- mi -- lej -- szy,
nie ma jak to sa -- méj spać,
nie ma mnie kto ze snu prze -- bu -- dzo -- wać,
nie ma mnie kto ze snu prze -- bu -- dzo -- wać,
mo -- gę ja se ra -- no wstać.
}
\midi {
\tempo 4 = 120 
}

Boże, Boże najmilejszy,
Nie ma jak to saméj spać,
Nie ma mnie kto ze snu przebudzować,
Mogę ja se rano wstać.

Rano, rano, raniusinko
Miła z izby wychodzi;
Ogląda się z téj strony na drugą,
Gdzie się miły przechodzi.

Przechodzi się po berlińskim moście,
Szablą się szurmuje;
Ogląda się z téj strony na drugą,
Gdzie się miła sznuruje.

Sznuruje się jedbawną wstążeczką,
Łzy jéj z oczu kapają,
Ociera je bieluśką chusteczką,
Rączki se podawają.

Berlin, Berlin, malowane miasto,
A któż mi go malował?
Któżby inszy? ten mój najmilejszy,
Co mnie wiernie miłował.

Miłował mnie ze swéj poczciwości,
Z wieczoreczka do rana;
Prosił mnie o mój wianek zielony,
Alech mu go nie dała.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Juliusz Roger.