Bracia! wesoło czas nam uchodzi
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Bracia! wesoło czas nam uchodzi |
Pochodzenie | Śpiewnik Powstańczy |
Redaktor | Jan Eichhorn |
Wydawca | Nakład Jana Eichhorna |
Data wyd. | 1921 |
Miejsce wyd. | Katowice |
Źródło | Skany na commons |
Inne | Cały zbiór |
Indeks stron |
Bracia! wesoło czas nam uchodzi,
Gdy Śląsk nasz ze snu się zrywa;
W sercach Polaków hasło się rodzi,
Co do miłości nas wzywa.
Więc dalej, bracia, tak zaśpiewajmy:
Niech żyje Śląsk nasz kochany!
Tylko się wszyscy wzajem kochajmy,
Zwyciężym szturmów bałwany.
Wszak już minęło straszne ciemięstwo,
Co „kulturkampfem“ się zowie;
Myśmy odnieśli świetne zwycięstwo,
Bismark najlepiej to powie.
Cześć zatem, sława niech w takiej chwili
Najprzód przywódzców nie minie,
Którzy za grobem nam zostawili
Przykład, przez który Śląsk słynie.
A teraz bracia, czyjeż to zdrowie
Wychylim z pełnej szklannicy!
Niechaj nam żyją redaktorowie
I wszyscy w pracy wspólnicy!
Oddajmy także cześć i szacunek,
Szermierzom ojczystej sławy,
Kapłanom, którzy niosą ratunek,
Ludowi dla świętej sprawy.
A Polki nasze! gdzież one siedzą?
Ot tam — śpiewają wraz z nami.
Sława im, sława! niech inni wiedzą,
Że Śląsk się szczyci Polkami.
Raz jeszcze, bracia, więc zaśpiewajmy
Niech żyje Śląsk nasz kochany!
Tylko się wzajem wszyscy kochajmy,
A wesprze nas Pan nad Pany!