Chłop i baranek
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Chłop i baranek |
| Rozdział | Bajka o chłopie z baranem |
| Pochodzenie | Biernata z Lublina Ezop |
| Redaktor | Ignacy Chrzanowski |
| Data wyd. | 1910 |
| Druk | Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Tłumacz | Łukasz Sokołowski[1] |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  |
| Indeks stron | |
|
5. Chłop i baranek.
Pewny chłopek, mając wielką sprawę, spodziewał
się wygrać bez żadnej trudności, szczycąc się przyjaźnią jednego z najpierwszych patronów, który podczas dni, wolnych od prac sądowych, nie omieszkiwał nigdy przepędzać u niego swoich wakacyi; co dało mu śmiałość udania się w sprawie swojej do niego po radę. Lecz
służący tego patrona nie pozwolili mu nigdy z nim mówić. Raz powiadali mu, że go nie było w domu, drugi raz, że był zatrudniony interesami, albo nakoniec, że spał. Nędzny wieśniaczek zmordowany temi odpowiedziami, poznał bez trudności przyczynę, dla której nie pozwalano mu przystępu do swego patrona, nie wątpiąc,
że dlatego, iż przychodził do niego z próżnemi rękami
i nazbyt ufał w jego przyjaźni. Dnia jednego przyszedł
do niego z barankiem bardzo tłustym. Będąc blizko
drzwi swojego patrona, nim zastukał, uszczypnął baranka,
który zaczął beczeć dla bólu, który stąd uczuł. Służący
patrona, usłyszawszy to, przybiegli natychmiast dla otworzenia drzwi i, nie pytając się nawet, czegoby chłop ów potrzebował, rzekli: „Pan nasz jest u siebie, możesz
z nim teraz mówić;“ i wprowadzili go nawet do jego
kancelaryi, gdzie rozmawiał się z nim w swojej sprawie;
potym patron dał mu potrzebne oświecenie do wygrania jej, Wieśniaczek, nim wyszedł, obróciwszy mowę do
baranka, rzekł: „Zostawiam cię, mój miły kolego, lecz
dzięki składam za wyjednanie mi dobrej i pomyślnej
audyencyi”. Ezop w wesołym humorze.
|
- ↑ 1,0 1,1
Autorzy oraz tłumacz dodani przez zespół Wikiźródeł zgodnie ze źródłami (1) Barbara Kubicka-Czekaj O rybach, rakach i podstępnych ptakach Prace Naukowe. Filologia Polska. Historia i Teoria Literatury nr 3, rok 1990 str. 73, (2) Sokołowski Łukasz od św. Tomasza w Polskim Słowniku Biograficznym, (3) Bibliografia Estreichera tom IX str. 383 oraz (4) Bibliografia Estreichera tom XXIX str. 7
