Chmurno
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Chmurno |
| Pochodzenie | Dzieła Aleksandra Fredry tom XII |
| Wydawca | Gebethner i Wolff |
| Data wyd. | 1880 |
| Druk | Wł. Anczyc i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
CHMURNO.
Chmurno, tak chmurno, że dzień stał się nocą,
A nigdzie gwiazdki sklepienia nie złocą,
Chmurno i chmurno u życia krawędzi,
A mgły już nigdy wietrzyk nie rozpędzi
Wszędzie boleści niezgłębiona puszcza,
Co samożytna korzenie wypuszcza,
Wszędzie żal, smutek, wszędzie trwoga, męka,
Co pragnie śmierci — umierać się lęka.
Zwiedzam samotny cyprysowe gaje,
Przesuwam się jak cień między czarne krzyże,
Liczę te serca, których mi nie staje,
Kiedyż, ach kiedy do was się przybliżę?
Kiedyż tęsknota jak poranna rosa
Słońcem wzniesiona powróci w niebiosa?
Niech się dzieje wola twoja.
5go Maja 1873.
