Czasem ma dusza

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Kazimiera Zawistowska
Tytuł	Czasem ma dusza
Pochodzenie	Poezye cykl Znużenie
Wydawca	H. Altenberg
Data wyd.	1909
Druk	W. L. Anczyc i Sp.
Miejsce wyd.	Lwów
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały cykl Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały zbiór Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[78]

Czasem ma dusza jakby świetlna grota,
Godowych świateł nieci krąg olbrzymi.
I mar wygnanych wraca rój pielgrzymi
Przez umajone wraca zielem wrota.

Wchodzących wita gędźba lutni złota...
W struny kwiatami ktoś uderzył wiosny,
Więc grają wszystkie, grają hymn miłosny,
Grają jak słońca zawrotna pieszczota!...
.................
Po co dłoń kładziesz gasząc świetlne łuny,
Ty widmo, przyszłe z pod kurhannych zwyży,
Ty, co w pierś chłoniesz jęk spróchniałych krzyży —

Po co dłoń kładziesz cisząc złote struny...
Zostaw — niech grają — niech się ucieleśni
Ostatni akord mej ostatniej pieśni...

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Kazimiera Zawistowska.