Do młodego poety (Lermontow)

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michaił Lermontow
Tytuł Do młodego poety
Pochodzenie Z obcego Parnasu
Wydawca Księgarnia A. Gruszeckiego
Data wyd. 1886
Druk Bracia Jeżyńscy
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Stanisław Budziński
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cała antologia
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Do młodego poety.



Natchniony młodzianie, o! nie wierz ty sobie!
Pamiętaj, że jadem natchnienie;
To tylko są mary twéj duszy w chorobie
Lub myśli zgnębionéj drażnienie.

O! nie błądź! to nie jest boskości odbicie,
To tylko wybuchy krwi wrzącéj;
Lecz raczéj w kłopotach rozmarnuj twe życie,
A wyléj ten napój trujący.

A jeśli ci nagle w marzeniu błysk święty
W zamarłéj twéj duszy odsłoni
Skarb żyły dziewiczéj i dotąd nietkniętéj,
Bogaty słodyczą harmonii;

To wtedy niezanuż się w dźwięczne te tony,
Zasłonę zapomnień rzuć na nie,
Bo słowa twe z lodu i wiersz twój mierzony
Wyrazić będą ich w stanie.


Czy w głębi twéj duszy się smutek obudzi,
Czy wstrząśnie namiętność twe łono;
Pamiętaj, na ucztę hałaśną do ludzi
Nie wychodź z władczynią szaloną.

I siebie nie zniżaj, i wstydź się handlować
Twym gniewem, tęsknotą posłuszną,
I rany twéj duszy nadęcie wskazować
Na podziw przed czernią bezduszną.

I cóż nas obchodzą twe życia koleje,
Cierpienia i męki przedwczesne,
Bezmyślne lat twoich młodzieńczych nadzieje,
Twe żale, zawody bolesne?

Ot patrzaj! przed tobą, igrając, tłum bieży
Po drodze utartéj oddawna,
Na twarzach kłopotów zaledwie ślad leży,
I łzy w nich nie spotkasz... zabawna!

A ledwie w tym tłumie człek jeden jest może,
Co zdoła odetchnąć swobodniéj,
Co wcześnie mu w zmarszczki się czoło poorze,
Choć niezna upadku, ni zbrodni.

O! wierzaj, że dla nich śmiesznemi twe żale:
Łzy nutą śpiewaną uczoną,
Jak aktor tragiczny, gdy macha w zapale
Swą szpadą z tektury sklejoną.






Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Michaił Lermontow i tłumacza: Stanisław Budziński.