Dobrą radę trzymaj

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Ezop
Tytuł	Dobrą radę trzymaj
Pochodzenie	Biernata z Lublina Ezop
Redaktor	Ignacy Chrzanowski
Wydawca	Akademia Umiejętności
Data wyd.	1910
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Tłumacz	Biernat z Lublina
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór;
	Indeks stron

›››

[298]

115. Dobrą radę trzymaj.

Owca jedna chora była,
Syna kozie poleciła,
Aby o nim pracą miała,
Iżby ona wyzdrowiała,
Wilk, gdy jagnię u kóz widział, 5
Przed kozłem go porwać nie śmiał,
Ale mu tako poradził,
Chcąc, aby go słowy zdradził:
„Szkoda cię miedzy kozami:
„Śmierdząc, łuskają nogami; 10
„Czemu ku matce nie idziesz,

Czystych sutków^[1] u niej nie ssiesz?
„Pódź ze mną, boć niedaleko,
„Pobieżywa sobie lekko:
„Dawno cię już tamo czeka,        15
„Po tobie jej tęsknica wielka“.
Baranek mu odpowiedział:
„Panie wilku! aby wiedział,
„Nie jestemci ja w mocy swej:
„Polecono mię kozie tej.        20
„Nie mogęć ja sam nic udziałać:
„Tego mię uczyła moja mać;
„Starszy o mnie niechaj radzą,
„Co mnie pożyteczno, oni wiedzą“.
Starszych kaźni nie opuszczaj,        20
Złej rady nigdy nie słuchaj!
Z tysiąca. ledwie wybierze,
Ktoby radził w prawej wierze.

↑ W pierwodruku: sukow.

[299] Barlandus: D (28) De agna et Iupo. St (116) De agno et cane. C (78) 0 wlku a neb psu a o gehněti. — FE (23) O wilku z baranem, — EW 66 Baranek i wilk.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.

[1] W pierwodruku: sukow.

[1]