Kto wiele mówi, mało uczyni

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Ezop
Tytuł	Kto wiele mówi, mało uczyni
Pochodzenie	Biernata z Lublina Ezop
Redaktor	Ignacy Chrzanowski
Wydawca	Akademia Umiejętności
Data wyd.	1910
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Tłumacz	Biernat z Lublina
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór;
	Indeks stron

›››

[297]

114. Kto wiele mówi, mało uczyni.

Ziemia sie była nadęła,
Nie wiem, co w sobie poczęła;
Było stękania wielkie i drżenie,
Iż sie bało wszystko stworzenie.
A kiedy sie ludzie bali, 5
Czego dziwnego czekali
(Bowiem takie grozy były,

Iżby sie cuda wzjawiły).
Tedy sie ziemia ułożyła
A nędzną mysz porodziła; 10
A takoż z onego wielkiego strachu
Bylo dosyć wszędy śmiechu.
Ci, którzy sie nadymają,
Mało w sobie statku mają;
Łokciem swoje słowa mierzą, 15
Mało czynią, wiele grożą.

[298]
Romulus ll, 5: Hervieux (II, 206) Mons parturiens. D (12) De partu montium. Phaedrus IV, 23 Mons parturiens. St (115) De monte parturiente. — C (77) O hoře, ku porodu pracugijcẏ — FE (11) O górach rodzących. — Minasowicz (55) Wielkich chroń się udawać, lecz dokazuj rzeczy. Góra rodząca. — Jakubowski 119 Góra w połogu (L V, 10 La montagne qui accouche). — Kniaźnin III, 1 Góra w połogu. — Trembecki (?) (67) Góra w połogu. — Morawski (180) Góra rodząca; (230) Góra i poeta. — por. Brodziński PWB (III, 363) Kura.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.