Drób, sposoby przyrządzania/Wątróbka gęsia duszona
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Drób |
| Podtytuł | sposoby przyrządzania |
| Wydawca | Towarzystwo Wydawnicze „BLUSZCZ“ |
| Data wyd. | 1929 |
| Druk | Zakł. Graf. Tow. Wyd. „BLUSZCZ“ |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Bardzo dużą i białą wątróbkę gęsią wymoczyć przez noc w mleku. W głębokim ogniotrwałym garnku rozpuścić sporo gęsiego szmalcu, włożyć weń wątróbkę, soląc ją w chwili włożenia do tłuszczu, garnczek przykryć papierem i dusić wolniutko kwadrans w niezbyt gorącym piecu. Wątróbkę wyjąć i przechować przykrytą. Do szmalcu włożyć drobniuchno pokrajaną cebulę i tak samo pokrajane winkowate jabłko, parę ziarn białego pieprzu i listek; przesmażyć dobrze razem, aż jabłka i cebula stracą surowiznę. Wątróbkę pokrajać na plastry (powinna być blado-różowa we środku), ułożyć w formie od strassburskiego pasztetu i zalać szmalcem, aby pokrył. Zastudzić dobrze na lodzie. Można trzymać latem dni kilka, zimą — kilka tygodni. Podawać, jako przystawkę, lub zamiast pasztetu, czy majonezu po zupie.
