Dwaj podróżni

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Władysław Miniewski
Tytuł	Dwaj podróżni
Pochodzenie	Bajki i powiastki dla dzieci z celniejszych bajko-pisarzy polskich wybrane
Wydawca	nakład Ernesta Wilhelma Günthera
Data wyd.	1850
Miejsce wyd.	Leszno
Źródło	Skany na commons
Inne	Cały tekst; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

Dwaj podróżni.

Wśród najpiękniejszéj pogody,
Jeden stary, drugi młody,
Dwóch podróżnych wędrowało.
Wtém czarna chmura okrywa nieba,
Zabłysło, zagrzmiało.
Młody rzecze: przed burzą schronić się potrzeba;
Słyszysz jak szumią wiatry, jak warczą potoki?
Pod ten dąb wysoki

Schronić się, lepszéj wybrać opieki niemogę;
A ja, odpowie stary, w dalszą idę drogę;
W czasie burzy czyste pole
Nad opiekę dębów wolę.
O jak była zbawienna starego porada!
Piorun uderza, dąb strzaskany pada;
I kiedy swym upadkiem młodego przywalił,
Stary, zmokł, idąc polem, lecz życie ocalił

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Miniewski.