<<< Dane tekstu >>>
Autor Jean de La Fontaine
Tytuł Dwie Suki
Pochodzenie Bajki
Księga druga
Wydawca Jan Noskowski
Data wyd. 1876
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Władysław Noskowski
Źródło Skany na Commons
Inne Cała Księga druga
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


BAJKA  VII.
DWIE SUKI.

Pewna Suka, nie wiedząc, gdzie podziać szczenięta,
Z płaczem (jako przystało na troskliwą matkę)
Póty błagała Sukę, swą sąsiadkę,
Aż zacna psina, miłosierdziem zdjęta,
Własne jej na czas jakiś oddała mieszkanie.
Wraca wreszcie. «Ach, cóż się z memi dziećmi stanie!
(Jęknęła Suka, lejąc łzy obłudy;)
To pędractwo ledwie chodzi:

Pozwól mi jeszcze miesiąc; Bóg ci to nagrodzi.»
W miesiąc, znowu powraca właścicielka budy:
Wtem, cała psiarnia zajadła,
Szczerząc zęby i pazury,
Na swą dobrodziejkę wpadła.
«Wypędź mnie, jeśli możesz, wrzaśnie chytra Suka,
Ale ci radzę, pilnuj swojej skóry,
Bo dziatwa mi podrosła, i bronić mnie będzie.»

Jakaż z tej bajki nauka?
Niech raz przy twem ognisku obłudnik zasiędzie,
A oplątany jego podstępami,
Ani się opamiętasz, jak pójdziesz z torbami.






Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Jean de La Fontaine i tłumacza: Władysław Noskowski.