Dwugłos litewskich borów

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Julian Ejsmond
Tytuł	Dwugłos litewskich borów
Pochodzenie	W słońcu
Wydawca	Księgarnia św. Wojciecha
Data wyd.	1930
Druk	Drukarnia św. Wojciecha
Miejsce wyd.	Poznań
Źródło	Skany na commons
Inne	Cały tekst; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

DWUGŁOS LITEWSKICH BORÓW

Czemu puszcze wileńskie, okryte śniegową bielą,
iskrzą się w słońcu promiennie i oczy radośnie weselą?
Czemu puszcza kowieńska tak bliska — a taka inna?
I czemuż o tem milczy dziś Niemen, „Rzeka rodzinna“?

Sosny ziemi wileńskiej — dostojne, szumne i dumne.
Jest w nich radość zwycięska dzikiej i wolnej kniei.
Sosny ziemi kowieńskiej — smutne, jak drzewo na trumnę
A jeśli mają zieleń — to nieśmiałą zieleń nadziei...

Czemu szumy-poszumy, czemu szepty-poszepty drzewne
W wileńskim mateczniku tak są pogodne i śpiewne?
A w sercu kniei kowieńskiej, gdy powiew wiatru powstanie,
To jest w nim jęk rozpaczliwy i płacz bolesny i łkanie?

Wichry ziemi wileńskiej grają pieśń szumną i dumną!
Brzmi w niej radość zwycięska dzikiej i wolnej kniei...
Wichry ziemi kowieńskiej są jako rozpacz nad trumną,
A jeśli czasem wzdychają — to nieśmiałem westchnieniem nadziei.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Julian Ejsmond.