Dziadzio (Boy-Żeleński, 1913)

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Tadeusz Boy-Żeleński
Tytuł	Dziadzio
Pochodzenie	Słówka. Zbiór wierszy i piosenek
Wydawca	Księgarnia Polska B. Połonieckiego
Data wyd.	1913
Druk	Drukarnia Narodowa
Miejsce wyd.	Lwów
Inne	Cały zbiór Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[18]DZIADZIO.

Raz maleńka Fryderyka
Miała dziadzię tabetyka^[1].
A że stąpał dość niezdarnie,
Dziecię pusty śmiech ogarnie.
„Przestań — rzecze jej na to staruszek łagodnie —
I ja biegałem niegdyś żwawo i swobodnie,
A że mi dziś chodzenie idzie jak po grudzie,
To dlatego, żem w pracy żył ciężkiej i trudzie”.
Dobre dziecię, zawstydzone,
Poszło płakać aż na stronę;
Odtąd zawsze w czci głębokiej
Podpierało starca kroki.

Pamiętajcie, drogie dziatki,
Nie żartować z ojca, matki,
Bo paraliż postępowy
Najzacniejsze trafia głowy.

1.  tabetyk — chory na tabes, czyli wiąd rdzenia nerwowego, postać kiły układu nerwowego.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Tadeusz Boy-Żeleński.