Elegija perska (Gdy po Niebie noc cicha...)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Aleksander Chodźko
Tytuł	Elegija perska
Pochodzenie	Poezye Alexandra Chodźki
Data wyd.	1833
Druk	Nowa Drukarnia Pompejusza i Spółki
Miejsce wyd.	Poznań
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór;
	Indeks stron

›››

ELEGIJA PERSKA.

I.

Gdy po Niebie noc cicha
Swoje gwiazdy rosproszy,
Wolniéj pierś ma oddycha,
A dusza od roskoszy

Rospływa sie w pogodzie,
Niby cukier w puharze,
O szczęściu, o niéj marzę,
Kocham ją w przyrodzie!

II.

Gdy piękne granie słyszę,
Gdy powiéw harmonii
Swym tchem duszę owionie,
Słodko sercem kołysze;
Czuję ją w tym uroku;
Krew mi bije na lice,
Łza mi staje na oku,
Kocham ją w muzyce!

III.

Muzyko brzmiąca mile!
Przyrodo w nocnej szacie!
Czemuż was kocham tyle?
Co wy spólnego macie
Z jéj oczyma, z jéj głosem?
Czemuż przy was łzy biegą?
Co wy macie spólnego
Z mém sercem, z mym losem?

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Aleksander Chodźko.