Encyklopedyja powszechna (1859)/Ałtyn
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
Tom | Tom I |
Rozdział | Ałtyn |
Wydawca | S. Orgelbrand |
Data wyd. | 1859 |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Ałtyn, dawna moneta rossyjska. Nazwa ta pochodzi od wyrazu tatarskiego alty, co znaczy liczbę sześć; po zawojowaniu Rossyi przez Tatarów, oznaczała monetę nominalną wartości 6 groszy polskich. Ałtyny srebrne bić zaczęto za Piotra W.; lecz wkrótce zaniechano, a nawet całkiem z obiegu je usunięto i w rachunkach używać zakazano. Wszelako rachunek na ałtyny trwa dotąd pośród gminu, zwłaszcza w gubernijach Wielkorossyjskich: licząc 5 ałtynów na srebrną monetę, obejmującą 15 kopiejek czyli złoty polski jeden.— Ałtyn albo Altiun, moneta turecka złota, zawiera w sobie 3 piastry.