Encyklopedyja powszechna (1859)/Ałun sześcienny
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Ałun sześcienny |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Ałun sześcienny (kubiczny), pod względem naukowym niewłaściwie zwany ałunem obojętnym, zawiera bowiem nadmiar glinki; stanowi sól niekwaśną, a tém samem niezmieniającą kolorów, i dla tego w niektórych przypadkach w farbierstwie używanym bywa. Otrzymuje się z ałunu zwyczajnego, przez dodawanie do jego roztworu węglanu potażu lub amonijaku, dopóki tworzący się osad jeszcze się rozpuszcza. Ciecz odparowana daje kryształy ałunu sześciennego. K. J. — T. C.
