Encyklopedyja powszechna (1859)/Alexy I Komnemes
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
Tom | Tom I |
Rozdział | Alexy I Komnemes |
Wydawca | S. Orgelbrand |
Data wyd. | 1859 |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Alexy I Komnenes, jeden z najdzielniejszych władców byzantyjskich z rodziny Komnenów (urodz. w 1048 r.), był najmłodszym synem Jana, brata cesarza Izaaka. W młodości dzielnie wspierał cesarza Michała Dukasa w wojnie z Urselijuszem i Niceforem, który się także cesarzem ogłosił. Alexy pokonał Nicefora, również jak i jego następcę Botaniatesa, a po trzechkrotnem zwycięztwie mianowanym został dowódzcą wojska wysłanego do Azyi mniejszej, w celu uśmierzenia nowego powstania. Alexy nie chciał przyjąć tego obowiązku, gdyż naczelnikiem powstańców był mąż jego siostry; uciekł przeto z Konstantynopola i znalazł przytułek w obozie, gromadzącym się dla obrony przeciw Turkom. Wojsko okrzyknęło go cesarzem w 1081 i zdobyło Konstantynopol. Alexy wstąpiwszy na tron zawarł pokój z Turkami i wyruszył przeciwko Normandom, lecz nie zdołał odeprzeć tego walecznego plemienia, które pod dowództwem Roberta Guiscarda poraziło go wielokrotnie. Z daleko większém powodzeniem walczył z Turkami i Scytami, udało mu się bowiem odebrać im zajęte przez nich wyspy na brzegach Azyi mniejszej. Tymczasem nowe i nadspodziewane niebezpieczeństwo zagroziło cesarstwu wschodniemu: niezliczone tłumy Krzyżowników, ciągnąc do ziemi świętej, wkroczyły do Konstantynopola pod dowództwem Piotra Pustelnika; przerażony cesarz postanowił wyprawić ich natychmiast do Azyi, obiecawszy im pomoc przeciwko Turkom. Alexy zanadto się obawiał Krzyżowników, aby dotrzymać im danego słowa, dla tego też nietylko że im nie pomagał, ale wystawił ich na łup nieprzyjaciół. Monarcha waleczny, dobroczynny i pełen zalet, powstrzymał na czas niejakiś państwo wschodnie od upadku, poraził na głowę Turków w 1115 i 1117 roku, ale nie zdążył korzystać ze swych zwycięztw. Śmierć zaskoczyła go w 1118 roku.